donderdag 28 mei 2009

Snijbiet - tortilla met snijbiet op 2 manieren

Een groente die ik één keer eerder heb klaargemaakt: toen had ik mooie roze, gele, rode en groene stengels. Volgens mij heb ik toen iets met pasta klaargemaakt.

Het lijkt niet op gewone bietjes, want er zitten geen knolletjes aan. Tegelijkertijd lijkt het er juist wel op: als je rode bietjes met loof en al koopt, weet je precies wat ik bedoel. En je ruikt het ook: de geur is licht zoetig.

Deze week zat het in groentepakket. Alleen groene stengels, maar wel fris en vers. Een deel is in de risotto beland, op dezelfde manier als vorige week. Het andere deel is verwerkt in een aardappeltortilla met daarbij gesmoorde snijbiet.

In het recept wordt ook rucola en verse oregano gebruikt. Voor mij een kwestie van naar de potten op het balkon lopen en knippen. Beide planten beginnen behoorlijk uit te dijen, dus de komende tijd zal het in veel recepten opduiken. Je kunt het ook weglaten, want om nu € 1,50 uit te geven aan een zak rucola om daar maar een handje van te gebruiken.

Overigens vond niet alleen ik het erg lekker. Ook mannetje Q heeft zonder zeuren zijn bord in een redelijk tempo leeg gegeten.


Aardappeltortilla met snijbiet en gesmoorde snijbiet

(1 volwassene en 1 kind)
  • 3 vuistgrote aardappels
  • halve ui in ringen
  • 1 bosje snijbiet (ongeveer 200-250 gram)
  • 3 el olijfolie
  • 2 eieren
  • 4 el melk
  • peper, zout
  • teentje knoflook
  • 50-100 gram brie
  • 1 el pijnboompitten
  • 2 kleine tomaten (doorsnee ongeveer 4 cm), in stukjes
  • handje rucola, in kleine stukjes
  • de losgehaalde blaadjes van een paar takjes oregano
  • 1 el crème fraîche
Schil de aardappels snijd ze in plakken van ongeveer 3/4 cm dik. Kook ze in gezouten water krap 5 minuten. Giet af en laat ze even afkoelen.
Verhit 0,5 el olie in een (kleine) koekenpan en laat de uiringen in een paar minuten op laag vuur garen. Snijd ondertussen de stengels van de snijbiet in kleine stukjes. Houd het blad even apart.
Klop de eieren met peper, zout, een uitgeperst teentje knoflook en de melk los.
Schep de uien uit de pan.
Verhit vervolgens 1,5 el olie in de koekenpan. Giet een klein laagje ei in de pan. Verdeel dan de aardappelschijfjes, de uiringen en de snijbietstukjes erover. Giet af en toe een klein beetje ei erbij. Beleg de bovenkant van de tortilla met stukjes brie. Laat de tortilla (afgedekt) op laag vuur gaar worden. Dit duurt ongeveer 20 minuten.
Verhit een hapjespan zonder olie en rooster hierin de pijnboompitten goudbruin. Laat ze afkoelen op een bordje. Verhit nu in de hapjespan de laatste el olie. Laat snijbiet, rucola en oregano al omscheppend slinken. Bak de tomaat even mee. Roer de crème fraîche erdoor en bestrooi met de pijnboompitten.

maandag 25 mei 2009

Munt

Dit voorjaar heb ik weer een nieuwe muntplant gekocht voor op het balkon. De afgelopen winter is toch te koud geweest. De plant die dood was gegaan was een pepermuntvariant, en volgens mij niet supersterk van smaak. Dus voordat ik naar het tuincentrum ging eerst maar eens even gegoogled op welke muntsoort voor thee wordt gebruikt. Dat blijkt de mentha spicata te zijn. Het was maar goed dat ik even wat uitgezocht had, want als ik op het zicht had moeten kiezen was ik toch weer voor de pepermunt gegaan. Ik vraag me overigens af welke muntsoort gebruikt wordt de " verse muntthee" die je overal kunt drinken, want die ziet er anders uit dan wat ik nu op het balkon heb staan.

De plant doet het erg goed, dus er worden liters thee gedronken. De ene keer van alleen muntblad de andere keer van wat losse groene thee en een blaadje munt. Als je de Marokkanen echt na doet, dan moet je er natuurlijk (veel!) suiker in doen. Af en toe is dat best lekker (verder gruw ik van suiker in de thee) maar niet zo goed voor mijn tanden, dus dat laten we maar voor wat het is. Een vriendin van mij die in Marokko is geweest, noemt muntthee overigens "tandpastathee" en vindt het echt vies.

Komatsuna

Wat is dat nu weer? Het zat afgelopen week in het groentepakket. Ik las de naam en had geen flauw idee. Dus deze keer was het pakket echt een verrassing. Voor mensen die meer informatie willen, hierbij een link.

Natuurlijk zat er een recept bij en met googelen vind je ook de nodige recepten. Wat me opvalt, is dat er in de recepten bijna altijd aan het groentepakket gerefereerd wordt. Dus blijkbaar is dat de enige manier om aan komatsuna te komen. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de recepten die je bij het pakket krijgt, nooit zo inspirerend vind. Dus heb ik het volgende ermee verzonnen. Niet echt origineel/traditioneel, want de groente groeit in Azië. Wel smakelijk.

Wat smaak aangaat, vond ik het wel wat weg hebben van paksoi. Fris, groen, een tikje bitter, ook een tikje zoet.


Risotto met komatsuna

(2 personen, voor- of tussengerecht)
  • 2 el olijfolie
  • 1/2 kleine ui, gesnipperd
  • 1 teentje knoflook
  • 80 gram risottorijst
  • ong 4 dl lichte groentebouillon
  • 6 stengels komatsuna, in stukjes gesneden; blad en steel apart van elkaar houden
  • 50 gram geraspte pecorino
  • versgemalen zwarte peper
Breng de bouillon in een kleine pan aan de kook, en houdt deze op een klein pitje goed heet.
Verhit in een kleine braadpan de olijfolie. Fruit ui en knoflook hierin. Voeg de rijst toe en schep deze om totdat alle korrels met een filmpje olie bedekt zijn. Blus af met een lepel bouillon. Roer voortdurend. Schep de volgende lepel bouillon erbij, als de voorgaande bijna is opgenomen. Schep na 15 minuten de stengelstukjes komatsuna erbij. Ga dan nog ongeveer 5 minuten door met roeren en bouillon toevoegen. Proef of de rijst goed is. Schep op het laatst het blad en de pecorino erdoor. Geef nog een draai van de pepermolen erboven. Serveer in diepe borden.

Bitter en zoet - andijvietaartje

Nadat we andijviestamppot hadden gegeten was er nog een restje andijvie over. De andijvie had een bittere bijt (lekker) en als tegenhanger daarvoor heb ik in onderstaand recept wat zoets toegevoegd. Het idee van de rozijnen komt volgens mij uit de Italiaanse keuken. Ik kan me een recept herinneren van andijvie (of snijbiet of spinazie) met rozijnen en pijnboompitten. Maar ik kon in mijn kookboeken zo snel niet iets terug vinden, dus heb ik mijn geheugen en improvisatietalent gebruikt. Nadat het taartje op was, bedacht ik mij dat er ook een ansjovisje in voor kwam. Dus als je naast het bitter en het zoet ook het zout wilt, ga je gang.


Andijvietaartje

(voorgerecht, 2 personen)
  • 2 plakjes deeg voor hartige taart
  • margarine om de vormpjes in te vetten
  • 2 el pijnboompitten
  • 1 el olijfolie
  • 1/2 kleine ui, gesnipperd
  • 200 gram andijvie, in dunne reepjes
  • 1 teentje knoflook
  • een heel klein stukje rode peper, gesnipperd
  • 2 el rozijnen
  • 1 ei
Laat het deeg ontdooien. Vet 2 kleine taartvormpjes (diameter ong 8/9 cm) en bekleed ze met het deeg.
Verwarm de oven voor op 190 C.
Verhit een droge koekenpan en rooster de pijnboompitten goudbruin. Laat ze afkoelen op een bord.
Verhit in de pan de olijfolie en fruit de ui even aan. Bak de andijvie even mee. Pers het teentje knoflook erboven uit. Voeg de peper en de rozijnen toe. Laat op een laag vuur een paar minuten smoren totdat het vocht van de andijvie voor een groot deel verdampt is.
Klop het ei los met een lepel water. Verdeel de andijvie over de 2 vormpjes. Giet het ei erbij. Bak de taartjes in 25-30 minuten gaar.

vrijdag 22 mei 2009

Koolrabi

Een waar kunstwerkje. Dat vond ik van de koolrabi die deze week in het groentepakket zat. Hij was niet lichtgroen zoals de koolrabi die ik tot nu toe kende, maar deze had een paarse buitenkant. De binnenkant was wel witgroen. Alleen wat moet je daar nu mee maken? In de geijkte combinatie met kaassaus, of in een salade had ik geen zin. Zo tegen de tijd dat het eten klaar gemaakt moest worden kreeg ik deze ingeving. En het smaakte goed.


Couscous met koolrabi en paprika

(2 personen)
  • 1 el olie
  • 150-200 gram merquezworstjes
  • 1 grote koolrabi, in blokjes
  • 1 rode paprika, in blokjes
  • 1 teentje knoflook
  • 1 tl gemalen koriander
  • 1 tl gemalen komijn
  • 120 gram couscous
  • zout
  • 1 el olijfolie
  • 1 el citroensap
  • 1 el gehakte munt
  • 1 el gehakte peterselie
Verhit de olie in eenh hapjespan en braad de merquezworstjes bruin. Zet het vuur laag en laat ze in 5-10 minuten gaar worden.
Breng ondertussen ongeveer 2 dl water aan de kook. Doe de couscous in een (serveer)schaal, doe een snuf zout erbij en giet daarna het water erbij totdat de couscous net onder staat. Je gebruikt waarschijnlijk niet al het water. Laat de couscous even wellen en roer hem daarna los met een vork. Roer de olie en het citroensap door elkaar. Schep dit door de couscous samen met de munt en peterselie.
Haal de worstjes uit de pan en bak in het vet de koolrabi even aan. Doe de paprika en knoflook erbij en bak even mee. Doe dan de koriander en komijn erbij met een scheutje water en laat 10 minuten stoven. Snijd ondertussen de worstjes in kleine stukjes en doe ze daarna in de pan erbij om weer warm te laten worden.
Schep het groente-vleesmengsel door de couscous. Serveer lauwwarm.

Wij aten er nog wat in blokjes gesneden komkommer in 2 el yoghurt met nog wat gehakte munt erdoor bij.

Aardbeien uit de muur

Gisteren zijn we een eind wezen fietsen. Over de dijk en met het pontje overvaren, en langs de andere dijk weer terug. Terug was flink trappen, want toen hadden we de wind tegen. Onderweg lekker gepicknickt met een pastasalade, krentenbollen en aardbeien uit de muur.

De aardbeien hadden we spontaan onderweg gekocht. We fietsten langs een teler en daar stond een heuse automatiek. Dit keer niet met warme kroketten maar met koele aardbeien. Omdat we het zo´n leuk idee vonden maar een bak gekocht. Een munt van 2 euro erin, en een bak met rode aardbeien eruit. Ze bleken lekker zoet te zijn. Een stuk lekkerder dan de aardbeien die ik tot nu toe bij de supermarkt en op de markt heb gekocht.