donderdag 30 oktober 2014

Passievrucht en granadillo - sloffenbodem met passievrucht en meringue




Op de foto zie je 2 leden van de passievruchtfamilie. De paarsbruine passievrucht is de bekendste en het makkelijkst te vinden. Zo groot als een golfbal en met een roze vlies van binnen en geel/oranje vruchtvlees met zwarte pitjes. Je snijdt 'm doormidden en lepelt de binnenkant eruit. Eventueel kun je dat nog pureren wanneer je niet al te grote pitjes in je eten wilt, maar ik vind dat knapperige wel lekker. De geelgroene granadilla*) is wat ovaler en een slag groter dan een ei. Het vruchtvlees is wat grijzer en de pitjes zijn iets groter. Om de granadilla te vinden zul je iets meer je best moeten doen.

Een passievrucht heeft een friszure smaak. Perfecte combinatie met de zoete meringue.


Sloffenbodem met frangipane, passievruchtenvla en meringue

(doorsnee 22 cm)
Deeg:

  • 180 gram roomboter 
  • 200 gram witte bastersuiker 
  • 2 gram zout 
  • 1 eierdooier (eiwit bewaren voor meringue) 
  • 250 gram bloem 
  • 10 gram bakpoeder 
Frangipane:
  • 120 gram amandelen 
  • 40 gram boter 
  • 100 gram suiker 
  • 1 eidooier (eiwit bewaren voor meringue) 
  • drupje amandelessence 
Passievruchtencrème:
  • 250 ml melk 
  • 20 gram custardpoeder 
  • 20 gram suiker 
  • 3 passievruchten 
  • 110 gram suiker 
  • 35 ml water 
  • 2 eiwitten 
Snijd de boter in blokjes en doe ze in een kom. Meng met de suiker, het zout en de eidooier. Dit kan met een handmixer met kneedhaken, maar ook met een keukenmachine. Het mag best iets zacht worden. Kneed bloem en bakpoeder er daarna door. Vorm het deeg tot een bol en verpak in plastic folie (of boterhamzakje) en leg een uur in de koelkast.

Maal de amandelen fijn. Meng ze met de boter, bloem, ei, amandelessence tot een soort grove pasta. Dit is de frangipane.

Breng de melk aan de kook in een klein pannetje. Roer ondertussen in een kommetje het custardpoeder en de suiker met een beetje melk tot een klontvrij papje. Roer dit door de kokende melk. Laat 1 minuut pruttelen, terwijl je blijft roeren. Giet in een diep bord om af te koelen.

Lepel het vruchtvlees uit de passievruchten en roer dit door de afgekoelde vla.

Verwarm de oven voor op 160C, boven- en onderwarmte.

Klem een vel bakpapier tussen de rand en de bodem van de springvorm. Vet de zijkanten in en bestuif met bloem. Rol het deeg uit tot een ronde lap van 22 cm doorsnee en leg deze op de bodem van de vorm. Verdeel de frangipane over de deeglap, waarbij je de buitenste 1 cm vrij laat. Bak de bodem in ± 35 minuten goudbruin en gaar. Laat de taart in de vorm, maar wel op een rooster, afkoelen.

Verdeel de passievruchtenvla over de frangipane.

Doe de eiwitten in een brandschone kom en klop ze tot stijve pieken.

Breng de suiker met het water aan de kook. Schud zodat de suiker oplost. Laat verder koken tot de siroop een temperatuur van 121C heeft. Giet deze siroop in een straaltje bij het eiwit terwijl je verder klopt. Klop tot het eiwit weer afgekoeld is.

Verdeel de meringue over de zij- en bovenkant van de passievruchtenvla zodat de hele vulling bedekt is. Brand het eiwitschuim met een gasbrander of zet heel (!) even onder een hete grill.

(bron sloffenbodem: Judiths cakes)
(* de granidillo zat in de exotisch fruitbox die ik meekrijg na mijn bezoek aan Nature's Pride)

dinsdag 28 oktober 2014

No waste ananascake met kokos

Ik kan niet zo goed tegen eten weggooien. Zo gingen we ooit uit eten bij vrienden en hij maakte als toetje iets met meringue. Daarvoor heb je eiwit nodig, en de dooier ging gewoon door de gootsteen. Ik snap niet dat je die niet in een bakje doet en er de volgende ochtend een omeletje van bakt.
Na het maken van ananassiroop had ik ook wat over. Ananaspulp. Veel vezels, maar nog best smeuïg. Daar kon ik best nog wat mee. Met een worteltaartrecept in mijn achterhoofd heb ik er deze cake mee gebakken. De verhoudingen heb ik iets aangepast, want wortelrasp is wel iets droger dan mijn ananaspulp. De uitkomst was een heerlijke cake, waar mannetje Q ook goed van heeft gesmuld.

No waste ananascake met kokos

(rechthoekige vorm van 20 bij 30 cm)
  • 2 eiwitten
  • 225 gram suiker
  • 200 gram zonnebloemolie
  • 2 eieren
  • 2 cm verse gember, geraspt
  • 1 theelepel kaneel
  • 200 gram ananaspulp
  • 50 gram geraspte kokos
  • 50 gram hazelnoten, grof gehakt
  • 300 gram bloem
  • 1 theelepel baking soda
  • 2 theelepels bakpoeder
Vet de zijkanten van de vorm in en leg een vel bakpapier op de bodem.
Klop het eiwit stijf en zet even apart.
Verwarm de oven tot 170C.
Klop de suiker met de olie een paar minuten. Voeg dan 1 voor 1 de eieren toe en mix tot een homogeen mengsel. Klop de gember, kaneel, ananas, kokoks en hazelnoten erdoor.
Zeef bloem, baking soda en bakpoeder boven de kom en mix dit er snel door.
Spatel het stijfgeslagen eiwit door het beslag. Giet het beslag in de vorm. Bak de cake in ± 45 minuten gaar.

Eventueel kun je nog een glazuur maken van 200 gram roomkaas, 45 gram poedersuiker en 20 gram geraspte kokos en als je dat leuk vindt wat gele kleurstof. 

zaterdag 25 oktober 2014

Pithivier met paddenstoelen en dragon

afbeelding-pithivier-champignons-dragon-ottolenghi
Inspired by Ottolenghi. Zijn recept staat hier, ik maakte er dit van.
Een pithivier is in beginsel een taart van bladerdeeg met een deksel waarin een vanuit het midden uitwaaierend lijnendecor is gekerfd. Meestal heeft de taart een zoete amandelvulling. Die maakte ik ook tijdens mijn Ballymaloetijd met mijn zelfgemaakte bladerdeeg. Voor deze taart gebruikte ik bladerdeeg uit de diepvries. Om ervoor te zorgen dat het bladerdeeg krokant wordt, is het van belang dat de oven op temperatuur is als je de taart in de oven zet. Verder dat het bladerdeeg zo koud mogelijk is. Dus laat de lap nadat je 'm gevormd hebt weer koelen in de vriezer (niet bevriezen) of koelkast en zet de taart zo snel mogelijk in elkaar.


Anderhalf jaar na deze pithivier met paddenstoelen, maakte ik ook een pithivier met zoete aardappel.


Pithivier met paddenstoelen 

(6 personen)
  • 1 paddenstoelenbouillonblokje
  • 10 gram gedroogde shiitakes, in kleine stukjes
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 25 gram boter
  • 2 roze uien, gesnipperd (± 200 gram)
  • 300 gram prei, in ringetjes (schoon gewicht)
  • 375 gram kastanjechampignons
  • 250 gram champignons
  • 150 gram oesterzwammen
  • 2 deciliter crème fraîche
  • peper
  • 2 eetlepels pastis
  • 2 eetlepels peterselie, fijngehakt
  • 3 eetlepels dragon, fijngehakt (blaadjes)
  • 2 pakjes roomboterbladerdeeg (samen 900 gram, ontdooid)
  • 1 ei, losgeklopt met een drup water
Breng 3 dl water aan de kook en los het bouillonblokje hier in op. Doe de gedroogde paddenstoelstukjes erbij en laat een uurtje staan. 
Verhit de helft van de boter en olie en fruit hierin de ui en prei tot ze glazig zijn en een groot deel van het vocht verdampt is. Schep uit de pan op een bord of in een kom.
Maak de paddenstoelen schoon. Snijd de champignons doormidden en dan elke helft in 3-4 stukjes. Scheur de oesterzwam in reepjes, maar houd deze apart. Verhit de rest van de olie en boter in de pan en bak de champignons op hoog vuur 5-7 minuten tot ze flink wat vocht hebben losgelaten. 
Doe dan de bouillon met gedroogde paddenstoelen en de ui en prei terug in de pan. Breng aan de kook en laat op hoog vuur inkoken tot de helft. Voeg dan de crème fraîche toe en een flinke draai peper. Laat inkoken tot er nog 2-3 eetlepels vocht over is. Voeg dan de oesterzwammen, peterselie, dragon en pastis toe. Laat nog 1 minuut inkoken, proef, voeg eventueel peper en zout toe en laat de vulling in een kom afkoelen. 
Stapel 10 plakjes bladerdeeg op elkaar en rol uit tot een lap groot genoeg om een cirkel van 30 cm doorsnee uit te steken. Leg de lap in de koelkast. 
Vorm het afsnijdsel tot een vierkantje en leg hierop de andere 10 plakjes bladerdeeg. Rol dit weer uit tot een lap en snijd hieruit een cirkel van 32 cm doorsnee. Leg de lap nog een half uurtje in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 200C. 
Leg de kleinste lap op een bakplaat. Verdeel de vulling hierover maar laat aan de buitenkant een rand van 2 cm vrij. Bestrijk deze rand met wat ei. Leg de grootste lap over de vulling heen en druk met een vork de randen op elkaar. Kerf vanuit het midden met een bot mes een kromme lijn naar de zijkant. Het makkelijkst is om met je ene hand te kerven en met je andere hand de taart iets te draaien. Bestrijk de taart met losgeklopt ei. 
Bak de taart in 30-40 minuten goudbruin en krokant. 

Serveer met een salade. 

donderdag 23 oktober 2014

Witte chocolademousse met spicy cacao-thee en roze peperkoekjes

Soms is keukenapparatuur best lastig te hanteren. Voor deze chocolademousse gebruikte ik voor de eerste keer mijn "kidde". Nu heb ik geen originele maar een Duitse supermarktvariant, dus de handleiding laat iets te wensen over. Het apparaat an sich voelt gewoon degelijk. Ik ben alleen niet zo technisch aangelegd, bleek bij het serveren. Het toetje was vooral vloeibaar en niet luchtig. Blijkbaar had ik het N2O-patroon er niet goed in gedraaid. Manlief deed een tweede poging en die lukte wel.

In de chocolademousse gebruik ik de Spicy Cacao thee*) van Simon Levelt als smaakmaker. Dit is een
"basis van zwarte thee versierd met een volle cacaosmaak en verschillende pepers". De thee ruikt op de eerste reuk ook chocolade-achtig, maar daarna vind ik 'm te zwaar worden. Ik vind 'm ook niet zo lekker om te drinken. Daarom verzon ik er wat anders mee. De thee geeft de room haar smaak. En daar komt de chocoladecomponent dus wel goed tot zijn recht. Alsof die smaak beter oplost in vet dan in water. Je krijgt dus witte chocolademousse met echt een diepere chocoladesmaak dan witte chocolade geeft.

Als tegenhanger voor de romige mousse maakte ik knapperig shortbread waar ik wat gevijzelde roze peperbesjes over strooide.

Witte chocolademousse met spicy cacao-thee

(3-4 personen)
  • 1,25 deciliter slagroom
  • 1 volle theelepel Spicy Cacao thee (Simon Levelt)     
  • 125 gram witte chocolade
Verhit de room met de thee tot tegen de kook aan. Zet het vuur uit en laat een half uurtje staan. 
Doe de chocolade in een kom. Verwarm de room nog even en giet de warme room door een fijne zeef over de chocolade. Laat even staan en roer daarna de gesmolten chocolade en room door elkaar. Giet het door een zeef in een kleine (inhoud 250 ml) "kidde". Zet de kidde ± 2 uur in de koelkast. Draai het gaspatroon erop volgens de gebruiksaanwijzing. Spuit een toef chocolademousse in een mooi glas en serveer met de knapperige roze peperkoekjes. 

Shortbread met roze peper

  • 25 gram witte basterdsuiker
  • 75 gram bloem
  • 50 gram boter, in kleine blokjes
  • 1/2 theelepel roze peperbesjes, gevijzeld
Meng de suiker en bloem in een kom door elkaar. Wrijf de blokjes boter erdoor zodat je een kruimelig deeg krijgt. Vorm het daarna snel tot een bal. Laat even rusten in de koelkast. 
Rol het deeg op een bebloemd oppervlak uit tot een lap van 2-3 mm dik. Steek of snijd er vormpjes naar wens uit. Leg ze met een paletmes op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Verdeel de peper erover en duw voorzichtig iets aan. 
Verwarm de oven voor op 180C. Bak de koekjes in 8-13 minuten gaar en lichtbruin. Schep ze met het paletmes op een taartrooster en laat afkoelen.

*) deze thee kreeg ik in de #foodybox Herfst

maandag 20 oktober 2014

Chocoladetaart met peer en bruine jenever

Na dit etentje kwam deze fles bruine jenever*) op tafel. Het eerste dat mijn schone zus zei toen de fles openging was "jonkerfris". Grappig hoe geuren in je geheugen hun werk doen. Daarna heeft ze er een flink gat in geslagen. Niet alles wat uit de fles is, heeft ze opgedronken hoor. Ik verwerkte ook een deel in deze 2 taarten.

Andere schone zus, de taart maakte ik met jouw breukchocolade.

Appeltaart met bruine-jeneverrozijnen

Neem dit recept voor appeltaart en week de rozijnen - het liefst een paar uur - in 50 ml bruine jenever.

Chocoladetaart met peer en bruine jenever

(quichevorm met losse bodem van 22 cm doorsnee)
  • 190 gram bloem
  • 30 gram cacao
  • 110 gram koude boter, in blokjes
  • 1-2 eetlepels ijskoud water
  • 50 gram pure chocolade
  • 3-4 peren, niet te rijp
  • 50 milliliter bruine jenever
  • 1 blaadje gelatine
  • 125 gram pure chocolade
  • 50 milliliter slagroom
Meng de bloem, cacao en boter in de keukenmachine snel tot een kruimelig mengsel. Meng er dan een beetje water door en draai kort tot het deeg samenkomt. Voeg eventueel nog een klein beetje water toe. Vorm van het deeg een platte, ronde schijf en stop 'm in een boterhamzakje. Laat een half uurtje in de koelkast rusten. 
Bekleed de bodem van de vorm met een vel bakpapier en vet de zijkanten in.
Rol het deeg uit tot een ronde lap van ± 26 cm doorsnee en leg in de vorm. Prik met een vork gaatjes in de bodem en bedek met een vel bakpapier of siliconenvel. Leg hierop een blindbakvulling (bv. overjarige gedroogde peulvruchten). Zet de vorm nog even in de koelkast. 
Verwarm de oven voor op 175C. Bak de deegbodem 20 minuten met steunvulling, verwijder die dan en ook het bakpapier, en bak de bodem dan nog 20-25 minuten tot deze gaar is. Laat de bodem afkoelen. 
Hak de 50 gram chocolade grof, doe in een hittebestendige kom en hang boven een pan met bijna kokend water. Laat smelten. Bestrijk de deegbodem van binnen helemaal met gesmolten chocolade. Zet in de koelkast om hard te laten worden. 

Week het blaadje gelatine in koud water. 

Schil de peren, snijd in kwarten, verwijder het klokhuis en snijd ze in kleine blokje (0,5 cm). Doe ze in een pannetje met 3/4 deel van de jenever. Breng aan de kook en laat ± 5 minuten pruttelen tot de peer wat zachter is. Giet het vocht af en meet 0,8 dl af. Los hierin de gelatine op en vul aan met de achtergehouden jenever. Doe dit weer bij de peren. Laat afkoelen en lobbig worden. Schep het mengsel op de chocoladebodem. 
Hak de rest van de chocolade grof. Doe samen met de slagroom in een hittebestendige kom en hang boven een pan met bijna kokend water. Laat de chocolade smelten. Giet de ganache over de peren in de vorm en laat opstijven in de koelkast. 

*) Deze fles zat in de foodybox die ik mee naar huis mocht slepen na het foodbloggersevent 2014 in januari georganiseerd door Kroon op het werk. Ik drink nauwelijks alcohol, en wat ik drink moet redelijk zoet zijn. Ik vond deze bruine jenever pittig en nog net zoet genoeg.

zaterdag 18 oktober 2014

Salade met venkel, radicchio en vijgen

Alleen van deze salade kon ik een foto maken. De rest van de avond was het te druk om de tijd te nemen om een foto te maken. Er zaten 17 mensen om de tafel. Heel erg leuk om voor te koken. Jammer is wel dat juist de gerechten van zo'n avond niet gemakkelijk op mijn blog komen. Terwijl het vaak wel iets anders dan anders is. Jullie zullen het moeten doen met een opsomming:

- rolletje van filodeeg gevuld met zoete aardappelpuree
- soep van geroosterde tomaten en paprika met basilicumolie
- rosbief met salsa van mango, koriander en rode peper
- bloemkool met mais, olijven, peterselie en ansjovis-uidressing
- gratin van zoete aardappel met salie en knoflook
- salade van waterkers, avocado, appel en cactusvijgdressing
- salade van radicchio, venkel en vijgen in honingtijmdressing
- sloffenbodem met amandelfrangipane, passievruchtenvla en meringue


Salade met venkel, radicchio en vijgen

  • 1 venkel (± 300 gram)
  • 1 kropje radicchio
  • 4 vijgen
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 1 eetlepel honing
  • 1 eetlepel balsamicoazijn
  • blaadjes van paar takjes tijm
  • peper, zout
Maak de venkel schoon en snijd met een mandoline in hele dunne ringen. 
Maak de blaadjes van de radicchio los, was ze, slinger ze droog en scheur ze in stukjes. 
Meng de venkel en radicchio in een grote schaal. 
Snijd elke vijg in 6 partjes. Verhit de olie in een koekenpan en bak de vijgen kort op hoog vuur. Doe dan de honing erbij en laat even karamelliseren. Voeg dan de azijn, tijmblaadjes, peper en zout en wat water toe en roer alles door. Zet het vuur uit en vis de vijgen uit de pan. Verdeel deze over de salade. 
Warm de dressing nog even op, voeg eventueel nog wat water toe en roer goed door. Schenk over de salade en serveer direct.

donderdag 16 oktober 2014

Alles over eetrijpe mango's en avocado's - bezoek aan Nature's Pride

Na een hele steile helling (respect hoor Monica) sta je ineens boven de kassen. Een fantastisch uitzicht over de daken van glas heb je vanaf het duurzame gebouw van Nature's Pride. Op uitnodiging van KOHW mocht ik daar, samen met een aantal andere foodbloggers, een kijkje achter de schermen nemen en het verhaal over de eetrijpe mango's en avocado's horen.

Eerst een presentatie over de onstaansgeschiedenis van het bedrijf en wat cijfers. Wel concurrentiegevoelige informatie, dus hoeveel zeecontainers vol met mango's, avocado's, asperges, vijgen, limoenen, passievruchten, ananassen en de overige bijna 300 producten er jaarlijks worden ingevoerd moet ik jullie schuldig blijven. Daarna mogen de witte jassen aan de superhippe (not) mutsjes op. Langs het kantoorpersoneel en inpak- en sorteerbanden op weg naar de mangostraat.


Fascinerend om te zien hoeveel die mensen van hun mango's en avocado's weten en daarover willen vertellen. Ik vraag me trouwens wel af wat zij antwoorden op de vraag wat hun beroep is. Er werd de hele tijd gesproken over snijden. "Ja, ik ben snijder." Klinkt wat gruwelijk.

Goed, er wordt dus in die mango's en avocado's gesneden. Weet je dat je in een avocado drie kleuren kunt onderscheiden met elk een eigen smaak? De buitenste ring is lichtgroen, dan komt lichtgeel en het stukje bij de pit is donkergeel en smaakt het meest intens. Niet dat dat zoveel uitmaakt als je guacemole maakt, want dan prak je toch alle kleurtjes door elkaar. Het maakt wel uit of de avocado het in zich heeft. Als bij de eerste test van een partij blijkt dat een avocado die drie kleuren niet heeft, wordt het nooit wat, alle mogelijkheden op het gebied van luchtvochtigheid en temperatuur ten spijt. Dan is-tie gewoon te vroeg geoogst. Een vrucht groeit nog altijd aan een boom en niet in een pakhuis met allerlei technische snufjes. Daarom maakt het bedrijf ook strakke oogstafspraken met hun telers, waarbij Nature's Pride vergeleken met andere bedrijven relatief laat laat oogsten wat de smaak natuurlijk alleen maar ten goede komt. Ook vindt er een soort kruisbestuiving plaats. Een ervaren teler uit het ene werelddeel gaat de startende boer in het andere mangokweekles geven.

Daarna tijd voor lekkere hapjes die in de kantine door de kok waren klaargemaakt. De werknemers van Nature's Pride boffen maar met zo iemand. Als werknemer moet je natuurlijk ook weten wat je verkoopt. Daarom staat er 1 keer per maand een product in de spotlights waar ook een proeverij bij hoort. Geen straf lijkt mij.

Naar huis kregen we een hele mooie paarse Nature's Pride doos vol exoten mee naar huis waar volop mee gekookt is:
  • kokos-papaja-schnitt
  • cactusvijgen in een dressing bij een salade met onder andere waterkers. Een volgende keer toch maar door een zeef wrijven want de pitjes zijn net steentjes. 
  • kumquat in een salade en saus
  • pitahaya (lekkerder dan die ik in Thailand at) gewoon in een fruitsalade met de physalis bij de lunch. Bij de kaapse kruisbes, de andere naam voor physalis, had ik een zwolse balletjes-associatie. Vreemd maar wel lekker.
  • passievucht in een meringuetaart

maandag 13 oktober 2014

Gnocchi met groene kool, chorizo en parmezaanse kaas

Het is nu toch herfst geworden. Tijd voor wat steviger smaken. Deze gnocchi met groene kool en chorizo is lekkere herfstkost. Het karwijzaad zorgt voor een verrassing tijdens het eten en combineert heel goed met de groene kool. Door de chorizo in hele kleine blokjes te snijden heb je er niet veel van nodig om toch in een heleboel hapjes een stukje chorizo te hebben.




Gnocchi met groene kool, chorizo en parmezaanse kaas

(4 personen)
  • 500 gram gnocchi
  • 150 chorizo (droge worst)
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1 kilo groene kool (schoon gewicht), in reepjes
  • 1 deciliter crème fraîche
  • 1 theelepel karwijzaad
  • 50 gram parmezaanse kaas, aan een stuk
Snijd de chorizo in hele kleine blokjes. Bak ze - zonder extra vet - in een grote wok een paar minuten. Fruit de ui een paar minuten mee.
Voeg de kool in gedeelten toe en laat op hoog vuur iets slinken. Blijf omscheppen. Voeg een beetje water toe en laat, met een deksel op de pan, de kool ± 5 minuten smoren. Voeg de crème fraîche en het karwijzaad toe en laat nog even meewarmen.
Kook de gnocchi volgens de aanwijzing op het pak.
Schaaf de parmezaanse kaas met een dunschiller in grote vlokken.
Schep de gnocchi door de kool en bestrooi met de kaasvlokken. 

zaterdag 11 oktober 2014

Pompoen en sperziebonen met sesam

Op de grens van zomer en herfst leven we nu. Nog heerlijk genieten van de zon of al een beetje balen van een stevige bui. Ook nog genieten van de laatste sperzieboontjes en alvast van de eerste pompoenen. Als bindende smaakmaker sesam. Zowel als zaadjes als in pastavorm.
De kleur geeft ook mooi de seizoensgrens aan. Nog het groene van de zomer en alvast het oranje van de herfst.

Pompoen en sperziebonen met sesam

  • 1 oranje (hokkido)pompoen (± 1,2 kilo)
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 1/2 rode peper, fijngehakt
  • zout
  • 1 theelepel kurkuma
  • 600 gram sperzieboontjes
  • 2 deciliter yoghurt
  • 3 eetlepels tahin
  • 1 theelepel honing
  • 2 eetlepels wit sesamzaad
  • 2 eetlepels zwart sesamzaad
Was de pompoen. Snijd 'm doormidden en verwijder de pitten en draden. Snijd in blokjes van ± 1,5 cm. Doe de blokjes in een ovenschaal. Doe de peper, olie, zout naar smaak en kurkuma erbij en hussel alles om. Zet de schaal ± 30 minuten in een oven van 180C tot de pompoen gaar is. 
Punt ondertussen de boontjes en breek ze doormidden. Zet ze op met krap water met wat zout, breng aan de kook en laat 4-6 minuten koken tot ze beetgaar zijn. Giet de boontjes af en spoel ze 2 keer met koud water. Ze mogen lauw blijven. 
Meng de yoghurt, tahin en honing en proef of er wat zout bij moet. 
Rooster het sesamzaad in een droge koekenpan tot het licht begint te kleuren. Schep op een bord. 
Meng de pompoen met de sperzieboontjes en bestrooi met het sesamzaad. Geef het tahinsausje er apart bij. 

donderdag 9 oktober 2014

Champignonragout met vadouvan en ananas

Ik kookte er al eerder, in Librije's Atelier met deze workshop. Als er genoeg afhalers voor mijn maaltijden met vadouvan zijn, dan mag ik nog een keer.

Vadouvan is een kerrieachtig specerijenmengsel. De basis bestaat uit redelijk veel ui en vast bestanddeel is fenegriek. Dat zit allebei in dit blikje, dus een vinkje. In de thai red curry van dit merk zit namelijk geen rode peper, maar rode paprika. Daar maak ik dus geen curry mee. Wel andere lekkere gerechten.

Deze champignonragout is zeg maar een vegavariant op kipkerrie, en veel lekkerder. Aan simpele kerrie moet je vaak nog wat sleutelen om de balans goed te krijgen. Maar hier heb ik alleen een pepertje toegevoegd omdat ik dat lekker vind, en zout in de vorm van een bouillonblokje. De specerijenmengsels in deze mooie blikjes bevatten namelijk geen zout.


Champignonragout met vadouvan en ananas

(4 personen)
  • 1 eetlepel olie
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1 klein rood pepertje, heel fijn gehakt
  • 750 gram champignons, in kwarten
  • 4-6 theelepels vadouvan
  • 1/2 paddenstoelenbouillonblokje
  • 2 dl crème fraîche
  • maizena om te binden
  • 300 gram verse ananas, in blokjes
Verhit de olie in een grote braadpan of wok. Fruit de ui en peper een paar minuten en schep uit de pan. Bak de champignons ± 5 minuten op hoog vuur terwijl je ze blijft omscheppen. Schep ze ook uit de pan. 
Zet het vuur laag. Voeg de vadouvan toe en fruit 1 minuut. Voeg dan 3 dl water en het bouillonblokje toe. Breng aan de kook. Voeg de crème fraîche toe en klop met een garde door elkaar. Bind saus met de aangemaakte maizena. Proef en pas eventueel de smaak aan. 
Doe de champignons en ui weer terug in de saus en laat nog 5 minuten pruttelen. Warm dan de ananas nog een minuut mee. 

Erbij aten wij rijst gemengd met linzen en wat wortelblokjes voor de kleur.

dinsdag 7 oktober 2014

Hartige strudel met paddenstoelen en groene kool

Weer een feestje. Voor mijn jarige vader, mijn moeder en zijn broers en zussen met aanhang maakte ik deze paddenstoelenstrudel als voorgerecht. Mijn vader houdt vooral van aardappels, groente en een stukje vlees of vis en niet van te exotische dingen. Ik had het beeld dat zijn broers ook soms pietepeuterig met eten zijn, dus vandaar dat ik van tevoren had gepolst of er dingen waren die echt niet gegeten zouden worden en daar kwamen de volgende reacties op:

"Ik eet absoluut geen Hollandse tomaten. Verder heb ik moeite met sprinkhanen, meelwormen, slakken en walvisruggetjes."(man)
"Als echte Hollander eet ik ook echt Hollands, dus iets als andijvie met aardappelen (wel eigenheimers!) en draadjesvlees. Wat ik in ieder geval niet eet is rijst en pasta. Wil je mijn absolute voorkeur weten: slibtongetjes, een stuk of 6."(man)
"Wij vinden alles lekker, behalve orgaanvlees en voor mij (vrouw) geen mosselen."
"We laten ons verrassen." (vrouw, 2 keer genoemd)
"Als het maar niet te uitheems wordt." (man)

Dit kleine onderzoekje laat zien dat vrouwen toch makkelijker zijn met eten dan mannen.

Het hoofdgerecht bestond uit zalm uit de rookpan, gekookte opperdoezen, gesmolten boter, paarse peentjes, gegrilde courgette met tomaatjes en een venkelsalade. Toe was er chocoladetaart en wortelsorbetijs. Afgezien van 1 bord waarop de waterkers en groene kool was blijven liggen, heeft iedereen netjes zijn bordje leeg gegeten.

Hartige strudel met paddenstoelen en groene kool

  • 1 ui, gesnipperd
  • 2 teentjes knoflook
  • peper, zout
  • 2 theelepels verse tijmblaadjes
  • klont boter
  • 500 gram kastanjechampignons
  • 300 gram oesterzwammen
  • 1 deciliter medium sherry
  • 3 grote groene koolbladeren
  • 5 grote vellen filodeeg (± 30 bij 50 cm)
  • olijfolie of gesmolten boter
Verhit wat boter in een grote koekenpan en fruit hierin de ui met knoflook ± 10 minuten tot de ui glazig is. Breng op smaak met peper en zout en roer de tijm erdoor. Schep in een kom. 
Maak ondertussen de champignons schoon en snijd doormidden en dan in (halve) plakjes. Verhit nog wat boter. Bak de champignons op hoog vuur tot ze vocht loslaten. Bestrooi met wat peper en zout. Blijf bakken tot het vocht bijna verdampt is. Voeg dan de sherry toe en laat die ook verdampen. Doe de champignons bij de ui in de kom. 
Scheur de oesterzwammen in reepjes. Verhit nog wat boter en bak de oesterzwammen 3-5 minuten op hoog vuur en bestrooi met wat peper en zout. Doe in de kom. 
Snijd de dikke nerf uit de koolbladeren en blancheer ze een paar minuten in kokend water. Laat goed uitlekken en dep ze droog.
Verwarm de oven voor op 200C.
Leg een vel bakpapier op de bakplaat en vet in met olie. 
Leg een vel filodeeg op een schone theedoek. Bestrijk met wat olie of gesmolten boter en leg hierop een volgende veel. Leg zo alle filodeeg op elkaar. Leg de koolbladeren als volgt op het filodeeg: over de korte kant, waarbij je aan de zijkanten 3-4 cm vrijhoudt, elkaar deels overlappend. De koolbladeren hoeven niet tot de bovenkant van het filodeeg te komen. Verdeel het champignonmengsel over de koolbladeren. Rol dan, met behulp van de theedoek, vanaf de onderkant het deeg op. Als je een keer rond bent, vouw je de zijkanten naar binnen. Rol daarna verder op. Leg de strudel voorzichtig op de bakplaat. Bestrijk al het deeg dat je ziet met olie of gesmolten boter. Bak de strudel in 30-40 minuten gaar en goudbruin.

Serveer met waterkers omgeschept met wat hazelnootolie en een snelle perenchutney van 3 peren in blokjes, 2 gesnipperde gemberbolletjes, een snuf cayennepeper, een snuf kaneel, 2 eetlepels ciderazijn, 1 eetlepel bruine basterdsuiker die ± 20 minuten gesudderd hebben. 

zondag 5 oktober 2014

Kweepeeraardbeienjam

Nee, deze foto staat niet op zijn kop. In de jampot zit kweepeersiroop die uiteindelijk hele stevige kweepeergelei bleek te zijn. En die zat dus ook in de diksapfles waar ik meestal siroop in maak. Na wat verwarmen en de hulp van een bbq-spies heb ik alles er wel uitgekregen. Samen met 2 bakjes aardbeien en suiker maakte ik er daarna jam mee. Ik dacht dat er zoveel pectine in zat dat dat mooi een gebrek daaraan in aardbeien kon compenseren. Dat bleek tegen te vallen. De jam viel nogal dun uit. Een pot jam heb ik vervolgens gepureerd met wat kweepeermoes (zeg maar het uitgelekte vruchtvlees zonder suiker) en samen met de rest en nog wat geleisuiker opnieuw tot jam gekookt. Dus uiteindelijk is het toch nog goed gekomen.
Dus geen recept, maar een idee om aardbeikweepeerjam te maken. Want hoe de uiteindelijke verhoudingen nu liggen, daar is niet echt meer achter te komen.

vrijdag 3 oktober 2014

Mysterybox - Cassave- en pastinaakfrietjes met granaatappelmayonaise

In: bramen, brie, cassave, chorizo, granaatappel, kaneel, pastinaak, peer, pure chocolade en walnoten. Uit: bramen, cassave, granaatappel, kaneel, pastinaak en pure chocolade.
Foodbloggers houden wel van een uitdaging. Binnen een facebookgroep waren er genoeg medefoodbloggers die weer een mysterybox wilden doen. Omdat ik alle ingrediënten verzamelde kon ik bovenstaand rijtje maken. Genoeg lekkere combinaties mee te verzinnen, maar de 6 die uiteindelijk in de mysterybox belandden, maakten het toch wel wat meer tot een uitdaging. Gelukkig hoef je ze niet allemaal te gebruiken, maar wel minimaal 3 van de 6. Daarnaast heb je nog de beschikking over wat voorraadingrediënten zoals bloem, eieren, suiker, azijn, olie.

Omdat ik nog nooit met cassave gekookt heb, wilde ik dat in elk geval gebruiken. Het is een tropische, zetmeelrijke wortel met een harde bruine schil en wit vruchtvlees. Sommige varianten moet je eerst wassen en koken omdat er een giftige stof in zit. Bij het voorkoken van de frietjes zag je dat zetmeel goed, de cassavestaafjes plakten bijna aan elkaar. Door de keuze voor cassave ben ik de hartige kant op gegaan. Of ik had het zetmeel eruit moeten winnen, en daar tapiocaparels voor in de bubble tea voor moeten maken.

Oordeel? Vet en zout is altijd goed, zou je zeggen. Ik vond zelf de pastinaakfrietjes aan de zachte kant, maar de cassavefrietjes waren wel krokant. De granaatappel kleurde de mayonaise mooi paarsroze, maar een iets zuurdere granaatappel was lekkerder geweest. Misschien dat ik toch maar voor een brownie met bramen en kaneel had moeten gaan.

Cassave- en pastinaakfrietjes met granaatappelmayonaise

    foto-mysterybox-cassave-pastinaak
  • 1 cassavewortel (± 500 gram)
  • 2 pastinaken (± 500 gram)
  • olie om in te frituren
  • 125 gram granaatappelpitjes
  • 1 eidooier
  • snuf zout
  • 1 theelepel citroensap
  • ± 125 ml zonnebloemolie
Schil de cassave en snijd in frietjes. Doe ze in een pan met wat gezouten water en breng aan de kook. Laat 4-5 minuten koken en giet dan af. Laat afkoelen op een schone theedoek. 
Doe hetzelfde met de pastinaak maar kook deze iets korter. 
Pureer de granaatappelpitjes met de staafmixer en giet door een fijne zeef. Kook het sap tot de helft in zodat de smaak geconcentreerder wordt. Laat afkoelen. 
Klop in een niet te grote kom de eidooier (op kamertemperatuur) los met het zout en citroensap. Druppel er een beetje olie bij terwijl je blijft kloppen en de olie opgenomen is. Doe er zo druppeltje voor druppeltje ± 1/3 van de olie bij. Daarna kun je de olie in een klein straaltje erbij doen, terwijl je blijft kloppen. Het moet een dikke mayonaise worden. Roer het afgekoelde granaatappelsap er beetje voor beetje door. 
Verhit een frituurpan tot 160C. Frituur de pastinaak in ± 4 minuten lichtbruin. Laat uitlekken op een stuk keukenpapier en bestrooi met wat zout. Verhoog de temperatuur tot 170C en bak de cassave in ± 4 minuten lichtbruin. Laat uitlekken op keukenpapier en bestrooi met wat zout. 
Serveer de frietjes van cassave en pastinaak met een dikke klodder mayonaise.

Wat maakten de overige deelnemers?
- Mirne maakte brownies met kaneel en bramen
- Jody bakte koekjes met pastinaak
- Katrin maakte een zoete bojo-variant met granaatappel
- Marcella bakte een plaatcake met pastinaak en bramen
- Annelies maakte chocolademousse met bramensaus
- Elisabeth maakte een hartige clafoutis met pastinaak
- Terka snackte haar cassavechips weg

woensdag 1 oktober 2014

Pasta met paprika, spekjes, olijven en tomaat

Een lekker bordje pasta. Snel klaar, en net iets anders dan de standaard rode saus. Mannetje Q mag van mij de olijven eruit vissen. Die lustte ik tot ongeveer 2 jaar geleden ook niet. Dus ik ben nu een beetje aan het inhalen.

Pasta met paprika, spekjes, olijven en tomaat
(3 personen)
  • 225 gram volkorenfusili
  • 125 gram gerookte spekreepjes
  • 1 kleine ui, in halve ringen
  • 1 teentje knoflook, in plakjes
  • 1/2 rode peper, fijngehakt
  • 1 blik gepelde tomaten ( ± 400 gram)
  • 1 theelepel gedroogde oregeno 
  • 500 gram rode paprika, in stukjes
  • 125 gram cherrytomaatjes, gehalveerd
  • 100 gram zwarte olijven, ontpit, gehalveerd
Maak de pasta klaar volgens de aanwijzing op de verpakking. 
Bak de spekreepjes in eigen vet uit tot ze bruin zijn. Schep ze uit de pan op een bord en zet even apart. 
Fruit de ui, peper en knoflook in het achtergebleven vet een paar minuten tot de ui lichtbruin is. Voeg de tomaten uit blik toe, plet ze met een lepel en giet er nog een half blik water bij. Breng aan de kook. Voeg de oregano en paprika toe. Laat 5-7 minuten pruttelen. Voeg dan de tomaatjes, olijven en spekreepjes toe en laat nog even meewarmen. Proef en voeg eventueel zout naar smaak toe.