donderdag 30 juli 2015

Gin-tonic met vlierbloesem en komkommer - een "posh picnic"

Ga je niet op vakantie maar wil je wel een beetje een vakantiegevoel krijgen? Maak dan een paar lekkere hapjes en ga lekker picknicken. Kijk eens dichtbij huis. Er is vast wel een bankje onder een mooie boom of een groen plantsoen in de buurt. 

Als manlief thuis is, werkt hij vanuit huis. Meestal lunchen we dan ook samen. Laatst hebben we gepicknickt in onze "achtertuin": de uiterwaarden met grazende koeien en ganzen. In een recente BBC GoodFood stonden allemaal lekkere picknickgerechten - daar hebben de Engelsen meer mee dan wij als Nederlanders. Zo ook deze gin-tonic uit de "posh picnic for two". 



De picknick bestond verder uit een restje bulgursalade met munt, koriander, olijven, tomaat, komkommer en watermeloen, versgebakken frambozenkokosscones, zalmvlinders (recept daarvan komt nog) en kersen. 


Gin-tonic met komkommer en vlierbloesem


  • stukje komkommer van 10 centimeter (met schil)
  • 3 eetlepels vlierbloesemsiroop
  • 1/2 deciliter gin
  • 1/4 liter tonic (koud)
Snijd het stukje komkommer in de lengte doormidden. Schil met een dunschiller 2 slierten eraf met een klein stukje schil eraan, zodat je een komkommersliert met een mooi donkergroen randje hebt. Doe de komkommerslierten met de vlierbloesemsiroop en gin een lege jampot en zet in de koelkast.
Rasp de rest van de komkommer en laat uitlekken in een zeef. Doe het komkommersap ook in de jampot. 
Giet ter plekke het ginmengsel in 2 glazen en schenk de tonic erbij. 

(bron: BBC GoodFood- hoeveelheden vrij aangepast aan het miniflesje gin dat ik had)

dinsdag 28 juli 2015

Hele bloemkool uit de oven met een specerijenlaagje

Een vegetarisch pronkstuk gebaseerd op een bloemkoolrecept uit de BBC GoodFood. Een bloemkool die in zijn geheel klaargemaakt wordt met een pittig specerijenlaagje. Op deze manier is een bloemkool niet saai. Samen met de kikkererwten en tomaat is dit een volwaardig hoofdgerecht. Als je de bloemkool in zijn geheel aan tafel brengt en dan aansnijdt, is dat een goudgeel stralend middelpunt op tafel. Dan heb je echt geen stukje vlees meer nodig. O, en als je de Griekse yoghurt vervangt door een soja- of kokosyoghurt dan is het zelfs een veganistisch recept. 



In het originele recept wordt de bloemkool eerst een tijdje in de oven gebakken met het specerijenlaagje. Daarna gaat er folie omheen en een scheutje water bij, en wordt de bloemkool gestoomd in de oven. Ik had er twijfels over of dat stomen zou lukken. Daarom stoomde ik de bloemkool ± 20 minuten voor. Hij paste net in mijn stoompan. Je kunt 'm eventueel ook voorkoken.


Hele bloemkool uit de oven met een specerijenlaagje

  • 1 hele bloemkool (± 1 kilo)
  • 3 centimeter gember, geraspt
  • 2 teentjes knoflook uit de pers
  • 1 rode peper, fijngehakt
  • 1/4 theelepel zwarte peper, uit de molen
  • 1/2 theelepel zout
  • 1 theelepel kurkuma
  • 1 theelepel gemalen komijn
  • 1 theelepel gemalen koriander
  • 100 milliliter dikke kokosmelk
  • 100 gram Griekse yoghurt
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 800 gram gare kikkererwten
  • 1 rode ui, gesnipperd
  • 3-4 tomaten in blokjes
  • half bosje koriander, fijngehakt
  • 1/2 theelepel garam masala
  • 2 gemberbolletjes, fijngehakt
Verwijder het groene blad van de bloemkool en een stuk van de stronk, maar zorg dat bloemkool nog wel heel blijft. Stoom de bloemkool ± 15 minuten tot deze halfgaar is. 
Meng ondertussen de gemberrasp, knoflook, rode peper, zwarte peper, zout, kurkuma, komijn, koriander, 2/3 van de kokosmelk en 2/3 van de yoghurt door elkaar. 
Verwarm de oven voor op 180C. 
Vet een ovenschaal in de olijfolie. Zet de bloemkool in de schaal. Bedek de bloemkool met de specerijenyoghurt. Zet de bloemkool ± 30 minuten in de oven. Het specerijenlaagje vormt een korstje en de bloemkool wordt verder gaar. 
Meng de kikkererwten met de ui en helft van de tomaten. Schep dit mengsel om de bloemkool en zet de schaal nog 15 minuten terug in de oven om alles goed heet te laten worden. 
Meng de achtergehouden yoghurt en kokosmelk met de garam masala en fijngehakte gember. 
Haal de schaal uit de oven en controleer of de bloemkool gaar is. 
Verdeel deze dressing over de kikkererwten en bestrooi met de rauwe tomaat en koriander. 
Serveer de bloemkool in zijn geheel en snijd aan tafel in stukken. 

zondag 26 juli 2015

Rode currysoep met zoete aardappel, rode kool, champignons en gerst

Dit soepje is gebaseerd op een soepje dat ik in Montreal at. De rest van dat eten was niet zo bijzonder, maar ik vond de vulling van deze rode currysoep wel apart. De basis is niet zo ingewikkeld; kokosmelk met rode currypasta. De vulling was verrassend: grof geraspte zoete aardappel, champignons, rauwe rode kool en gekookte gerst. Wel jammer dat die gerst koud was, zodat mijn soep flink afkoelde toen ik die erin deed. De gerst kun je natuurlijk prima vervangen door noedels of rijst om het wat Aziatischer te houden. De zoete aardappel sneed ik zelf in blokjes in plaats van 'm te raspen. Op die manier blijft het wat herkenbaarder. Ik koos er ook voor om de groente apart te koken en niet te garen in de bouillon. Ook voor de herkenbaarheid. 


Rode currysoep met zoete aardappel, rode kool, champignons en gerst

  • 2 gedroogde chilipepers 
  • 3 teentjes knoflook
  • 1 sjalotje
  • 4 centimeter verse gember
  • 2 centimeter verse galangawortel
  • 1 milde rode peper, vers
  • 1 (vers) limoenblaadje
  • 2 theelepels korianderzaad
  • 1 theelepel gemalen kurkuma
  • 2 eetlepels fijngehakt citroengras
  • 2 eetlepels zonnebloemolie
  • vissaus
  • 0,5 liter kokosmelk
  • 400 gram zoete aardappel
  • 400 gram champignons
  • 250 gram rauwe rode kool
  • 250 gram gare gerst 
  • verse koriander als garnering
Week de gedroogde chilipepers een half uurtje in een paar lepels kokend water. Hak knoflook, sjalot, gember en galangawortel al wat kleiner. Doe de chilipepers met water, knoflook, sjalot, gember, galang, limoenblad, verse rode peper, korianderzaad, kurkuma en citroengras in een kleine keukenmachine en maal tot een pasta. 
Verhit de olie in een soeppan. Fruit 2-3 eetlepels*) van de currypasta tot deze lekker begint te ruiken. Voeg de kokosmelk toe en roer goed door elkaar. Voeg een halve liter water en een eetlepel vissaus toe. Breng aan de kook en laat ± 15 minuten pruttelen. 
Schil ondertussen de zoete aardappel en snijd in blokjes van 1 centimeter. Kook ze in een halve liter licht gezouten water in ± 5 minuten beetgaar. 
Maak ondertussen de champignons schoon en snijd ze door de helft of in kwarten.
Schep de zoete aardappel met een schuimspaan uit de pan op een bord en kook de champignons ± 5 minuten in hetzelfde water. Schep de champignons ook met een schuimspaan op een bord.
Schaaf of snijd de rode kool in dunne reepjes. 
Giet het kookvocht van de aardappel en champignons bij de kokossoep. Proef en voeg eventueel nog wat vissaus of wat currypasta (eerst goed losroeren in een kommetje met een beetje soep) toe. 
Warm de zoete aardappel, champignons, rode kool en gerst nog even mee in de soep. Schep de soep in kommen en bestrooi met wat verse koriander. 

*) als er currypasta overblijft, kun je deze goed invriezen. Of bewaar in de koelkast in een klein bakje, eventueel met een klein laagje olie erop. 

vrijdag 24 juli 2015

Tiramisu met kersen en rozenthee

Meestal is mannetje Q niet zo blij als ik afwijk van de standaardtiramisu. De varianten met aardbeien of met passievrucht vindt hij niet zo'n succes. Ik wel, dus ik maak ze gewoon. Dus ik was best verbaasd dat hij behoorlijk enthousiast over deze variant met kersen was. 

Toen ik deze tiramisu maakte zat ik een beetje met de vraag of ik de lange vingers wel of niet in koffie ging dopen. De kersen en kersenlikeur en het amandelschaafsel wilde ik sowieso gebruiken. Ik was nog niet uit over de combinatie van kersen en koffie. Toen zag ik ineens weer het mooie doosje met rozentheezakjes staan en besloot ik die te gebruiken. Met succes. 

Tiramisu met kersen

(schaal ± 16 bij 22 centimeter)
  • 1 zakje rozen-vanillethee (Dilmah)
  • drupje rozenwater
  • 2 eieren
  • 80 gram witte basterdsuiker
  • 4 eetlepels kersenlikeur
  • 250 gram mascarpone
  • 200 gram lange vingers
  • 40 gram pure chocolade, fijngehakt
  • 250 gram kersen, ontpit en gehalveerd
  • 25 gram amandelschaafsel
Zet van 2,5 deciliter kokend water en het zakje rozen-vanillethee sterke thee. Roer er een drupje rozenwater door. 
Splits de eieren. Doe de eiwitten in een vetvrije kom en klop ze stijf. 
Klop de eidooiers met de suiker in een paar minuten tot een dik mengsel. Klop de kersenlikeur erdoor. Klop de mascarpone door de vla. Spatel het stijfgeklopte eiwit erdoor. 
Doop de helft van de lange vingers in de thee en leg ze op de bodem van de schaal. Verdeel de helft van de vla erover. Verdeel de kersen erover en bestrooi met de chocolade. Doop de andere helft van de lange vingers in de thee en leg op de vla. Verdeel de rest van de vla erover en strijk glad. Laat minimaal een nacht in de koelkast staan om ervoor te zorgen dat de lange vingers wat zachter worden en de smaken goed intrekken. Bestrooi vlak voor het serveren met het amandelschaafsel.

woensdag 22 juli 2015

Spekkoekpudding

Spekkoek in een glaasje. Een boterige vanillegeur, een kruidige smaak van kaneel, kruidnagel en kardemom. Het zit er allemaal in in deze spekkoeklikeur. Nou ja, de specerijen zijn een beetje een gok op basis van wat er zoal door spekkoek gaat, want het recept is natuurlijk geheim. Achterop het familierecept voor spekkoek bleek oma krabbels gezet te hebben voor een drankje met de smaak van spekkoek. Met deze familie-informatie op zak zijn Marc Pieplenbosch en Menno Kleijweg Sahay Drinks gestart. En met succes. Op de International Wine and Spirits Competition 2013 kreeg de spekkoeklikeur zilver, las ik in een persbericht. Om uit te zoeken wat dat dan precies inhoudt, neusde ik even op IWSC-site. Er bestaan immers genoeg prijzen en keurmerken die in het leven zijn geroepen door een brancheorganisatie en waar elke deelnemer uiteindelijk ergens in uitblinkt. Daar ontdekte ik in elk geval dat de rabarcello van Mr. Kitchen, waar ik ook een fles van heb staan, in hetzelfde jaar met brons beoordeeld werd. Ik heb het idee dat niet alle inzendingen ook een label krijgen, dus blijkbaar zegt het wel wat. 

Terug naar de spekkoeklikeur. Ik ontmoette Marc tijdens het wildplukken. Kort kwam het gesprek op zijn spekkoeklikeur. Het zou wel leuk zijn om een recept met spekkoeklikeur te verzinnen, maar dan moest ik natuurlijk wel weten hoe het smaakte. Om het praktisch te houden, kreeg ik direct een fles mee. En belofte maakt schuld. Hierbij dus mijn recept met de spekkoeklikeur. Het heeft even geduurd, maar dit soort toetjes kan ik niet maken als manlief op reis is. Dan krijg ik klachten waarom ik dit soort lekkere dingen maak als hij er niet is. 

Mocht je bedenken om, omdat dat ook zo exotisch is, verse ananas in deze pudding te gebruiken - doe het niet. In verse ananas zit een enzym dat de bindkracht van gelatine afbreekt. Dan krijg je een waterige spekkoekvla. Misschien nog wel lekker, maar niet echt mooi meer om te zien.

Nog een waarschuwing. Om de pudding uit de vorm te krijgen hield ik de vorm even in heet water. Toch te lang want de buitenste rand van de pudding was iets gesmolten. Op de foto zie je dat jammergenoeg nog een beetje. Gelukkig deed het aan de smaak niets af. Deze pudding gaat een favoriet worden. 


Pudding met spekkoeklikeur

  • 50 gram gedroogde/gekonfijte papaja
  • 50 gram gedroogde/gekonfijte mango
  • 0,15 + 0,4 deciliter spekkoeklikeur
  • 2 eieren
  • 25 gram suiker
  • 3 blaadjes gelatine
  • 0,3 deciliter melk
  • 2 deciliter slagroom
  • 20 gram basterdsuiker
Snijd of knip het gedroogde fruit in kleine stukjes en doe ze met de 0,15 deciliter spekkoeklikeur in een bakje. Laat een nacht intrekken.
Doe de eieren en de suiker in een hittebestendige kom. Hang de kom boven een pan met een klein laagje bijna kokend water. Klop de eieren in 5 minuten tot een luchtig mengsel.
Week de gelatine ± 5 minuten in koud water.
Verwarm de melk en los de gelatine hierin in op. Roer goed tot alles is opgelost. Roer de 0,4 deciliter spekkoeklikeur erdoor. Klop dit mengsel door het eimengsel. Haal de kom van pan af en klop nog even tot het mengsel kouder wordt.
Klop de slagroom met de basterdsuiker tot zachte pieken. Spatel de slagroom luchtig door het eimengsel. Meng er 3/4 van het gedroogde fruit door. Spoel een puddingvorm om met koud water (of vet in met een neutrale olie) en verdeel het puddingmengsel over de vorm. Strooi het laatste deel fruit erover. Laat de pudding minimaal 4 uur opstijven in de koelkast.
Dompel de vorm heel kort in heet water. Leg een bord omgekeerd op de bovenkant en keer vorm en bord samen om. Schud voorzichtig heen en weer om de pudding uit de vorm te krijgen.

(voor het recept van deze spekkoekpudding heb ik veel gehad aan het recept voor chipolatapudding van Cees Holtkamp)

maandag 20 juli 2015

Tomaten-amandeltaart

Deze taart is gebaseerd op een recept uit Plenty More van Ottolenghi. De eerste keer dat ik 'm maakte, hield ik me redelijk aan het recept. Ik gebruikte wel minder boter in het amandellaagje. De taart was heel erg lekker. Daarom maakte ik 'm nog een keer. Toen in 1-persoonstaartjes van elk 1 plakje bladerdeeg. Alleen toen ik het recept nog even snel doorlas, ontdekte ik dat ik vergeten was dat er ricotta door zat. Toen heb ik wat extra geraspte parmezaanse kaas door het amandellaagje gedaan. In het oorspronkelijke recept gaat er tijm door. De eerste keer had ik dat nog staan, maar in de tussentijd is mijn plant doodgegaan. Toen gebruikte ik maar basilicum. Oregano zou ook goed kunnen. De versie die ik hieronder beschrijf is een combinatie van deze 2 tomatenamandeltaarten. Een volgende keer zal ie waarschijnlijk weer anders uitvallen. 

Op de hoek van de taart zie je een stukje speciaal voor mannetje Q. Hij houdt niet zo van tomaten, maar paprika vindt hij wel erg lekker. Dus maakte ik gewoon een apart hoekje voor hem. 

Tomatentaart met amandellaagje


  • 60 gram zachte boter
  • 1 ei, losgeklopt
  • 75 gram gemalen amandelen
  • 40 gram vers broodkruim
  • 100 gram ricotta
  • 20 gram geraspte parmezaanse kaas
  • 1 teentje knoflook, uitgeperst
  • blaadjes van een half bosje basilicum
  • 6 plakjes bladerdeeg
  • 400 gram kerstomaatjes
  • 18 zwarte olijven, zonder pit
Houd van het ei een heel klein beetje apart.
Meng boter, ei, amandelen, broodkruim, ricotta, parmezaanse kaas, knoflook en 3/4 deel van de basilicum door elkaar. 
Leg de plakjes bladerdeeg op een met een bakmatje beklede bakplaat. Verwarm de oven voor tot 210C. Verdeel het amandelmengsel over de bladerdeegplakjes maar houd rondom een rand van 1 centimeter vrij. Halveer de tomaatjes en leg ze met de snijkanten naar beneden op het amandellaagje. Verdeel de olijven over de taartjes. Bestrijk de opengehouden randen met het eimengsel. Bak de tomaatamandeltaartjes in ± 30 minuten gaar en goudbruin. Bestrooi met de achtergehouden basilicum. 

zaterdag 18 juli 2015

Italiaanse ovenschotel met bloemkool, tomaat en mozzarella

Wij hebben jaren geen bloemkool gegeten, terwijl die toch in de top-10 van meest gegeten groente in Nederland staat. Ik kende bloemkool vooral van de aardappels, een kerriesausje en verse worst. Sinds een jaar of 6,7 is daar verandering in gekomen, onder andere door de recepten van Ottolenghi. Bloemkool wordt steeds vaker op een spannende manier gebruikt.  Met saffraan en hazelnoten, met dille en tomaat of met gehaktballetjes in een kokoscurry; er zijn al een heleboel combinaties voorbij gekomen. Toch valt er nog genoeg mee te verzinnen. In de BBC GoodFood van juni 2015 stonden 3 bloemkoolgerechten en alledrie wil ik ze proberen. Dit is nummer 1. Een Italiaanse ovenschotel, baked cauliflower pizzaiola. Dat laatste wil volgens wikipedia zeggen dat het in tomatensaus wordt klaargemaakt. Een echte tomatensaus is dit niet. Wel tomaat en het wordt ook een beetje sauserig, maar het is geen tomatensaus. Het recept gaf aan dat je de bloemkool hupsakee in 8 parten moest snijden. Lekker makkelijk. Zo ben ik ook begonnen maar ik heb toch later er kleinere stukken van gemaakt. Dat eet makkelijker en dan wordt het ook gelijkmatiger gaar. Dus in mijn recept mag de bloemkool gewoon standaard in roosjes worden verdeeld. Ook geef ik de bloemkool even een kickstart door 'm een scheutje water te geven en een paar minuten in de magnetron te verhitten.


Italiaanse ovenschotel met bloemkool, tomaat en mozzarella

  • 1 bloemkool (± 1 kilo aan roosjes)
  • peper, zout
  • 500 gram tomaten 
  • 1 rode peper, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, in dunne plakjes
  • 1 gele paprika
  • 1/2 bosje oregano
  • 1 deciliter witte wijn
  • 2 bolletjes mozzarella (à 125 gram)
  • 1 oude, uitgedroogde boterham
  • 20 gram geraspte parmezaanse kaas
Verdeel de bloemkool in roosjes van 4-5 centimeter. Doe deze in een grote ovenschaal. Bestrooi met wat peper en zout en doe er 1 deciliter water bij. Verwarm 5 minuten op vol vermogen in de magnetron. 
Snijd ondertussen de tomaten in stukjes, de paprika in hele dunne reepjes en haal de blaadjes van de takjes oregano. Verdeel de tomaat, paprika, knoflook, peper, en bijna alle oregano tussen de bloemkool. Giet de wijn erover en zet in de oven die je op 200C zet. Laat ± 25 minuten in de hete oven garen. Verdeel dan de in stukjes gescheurde mozzarella erover en zet weer 5 minuten in de oven. Verkruimel de boterham en meng met de parmezaanse kaas. Strooi dit over de bloemkool en zet nog 10 minuten terug in de hete oven zodat dit een korstje wordt. Controleer of de bloemkool gaar is, laat anders nog wat langer in de oven. 
Bestrooi de ovenschotel met de achtergehouden oregano. 
Serveer met pasta, brood of spelt

donderdag 16 juli 2015

Kleverige spekreepjes in kersensaus met watermeloen-rode biet-salsa en courgetti - mysterybox

Gepikt van het programma Masterchef is er met enige onregelmatigheid een mysterybox-uitdaging binnen een facebookgroep voor foodbloggers. Uit de aangeleverde ingrediënten worden er 6 getrokken. Met minstens 3 van deze ingrediënten en nog wat basisingrediënten zoals bloem, eieren, specerijen, olie mag er dan creatief gekookt worden. In de mysterybox zaten deze keer:

  • courgette
  • kersen
  • peultjes
  • watermeloen
  • spek (in alle mogelijke vormen)
  • bietjes
Met uitzondering van de peultjes gebruikte ik de hele inhoud van de mysterybox. Met de courgette ging ik helemaal mee met de trend van spiralizen en geen tarwe eten. Nu heb ik niet zo'n mooi groentenslijper om spiraalvormige sliertjes van courgette mee te maken, maar wel een juliennesnijder. Dat werkte ook prima. Op die manier had ik nog een extra ingrediënt uit de box verwerkt. 

Kleverige spekreepjes in kersensaus met watermeloen-rode biet-salsa en courgetti

  • 150 gram kersen
  • 1 steranijs
  • 1 theelepel rijstazijn
  • 1 theelepel bruine basterdsuiker
  • zout
  • zwarte peper
  • snufje chiliflakes
  • 200 gram speklapjes
  • 1 gaar rood bietje (± 125 gram)
  • schijf watermeloen (± 125 gram)
  • 6 blaadjes basilicum
  • 1 kleine courgette (± 250 gram)
  • 4 eetlepels zonnebloemolie
Ontpit de kersen. Pureer ze in een klein keukenmachine of met de staafmixer. Doe de kersenpuree met de rijstazijn, basterdsuiker, zout en peper naar smaak, chiliflakes en steranijs in een klein pannetje. Breng aan de kook en laat op laag vuur 5 minuten pruttelen. 
Snijd de speklapjes in reepjes van 1 centimeter. Doe ze in de saus en laat 6-8 minuten pruttelen. Schep de spekreepjes in een zeef, laat ze uitlekken en dep nog wat droog. Vang de saus op. Gooi de steranijs weg. 
Snijd de watermeloen en biet in kleine blokjes. Knip de basilicum in dunne reepjes en meng met de watermeloen en biet. 
Rasp de courgette in lange, dunne sliertjes of draai er met een of ander keukengadget spiralen van. Breng een halve liter water aan de kook in de waterkoker. Doe de courgette in een kom of pan en overgiet met het kokende water. Laat 1-2 minuten staan en giet dan af. 
Verhit de olie in een kleine wok of koekenpan. Bak/frituur de spekreepjes hierin goudbruin. Schep ze met een schuimspaan uit de olie en laat even uitlekken op keukenpapier. Giet de olie in een kommetje en gooi weg in een leeg blikje, melkpak ofzo. In elk geval niet door de gootsteen. Breng de saus in de koekenpan weer aan de kook en leg het spek erin. 
Schep de courgetti in 2 borden. Verdeel de salsa erover en daarna de spekreepjes met de saus. 

Wat werd er door anderen gekookt met de ingrediënten uit deze mysterybox?

- Annelies gebruikte courgette, peultjes en pancetta op een bruschetta
- Stephanie maakte met dezelfde ingrediënten een frittata
- Ageeth moest natuurlijk de kersen gebruiken, dat was haar ingrediënt - samen met bietjes in een salade met courgettekoekjes.
- Elisabeth gebruikte ook courgette, peultjes en spek in een soort tapashapje
- Jody bakte broodjes met courgette, spekjes en bietjes

dinsdag 14 juli 2015

Aubergine en champignons met een Japans sausje uit de oven

Dit is een aubergine. Een witte, eivormige om precies te zijn. Aan deze aubergine kun je goed zien waarom de Engelse naam voor aubergine "eggplant" is. Ik zag ze liggen op de markt, en vond ze te leuk om niet te laten liggen. De roomkleurige schil verkleurt onder invloed van warmte wel bruin, dat is een beetje jammer. In dit recept kun je natuurlijk ook de "gewone" paarse aubergine gebruiken.
Het recept is geïnspireerd door 2 recepten in de BBC GoodFood van mei 2015. Het ene was voor een gegrilde aubergine met tamarindemarinade en het andere voor een portobello uit de oven met een vergelijkbaar sausje als ik nu gemaakt hebt. Champignons op deze manier klaarmaken is niet veel werk en geeft heel veel smaak aan de paddenstoelen. Dat ga ik vaker doen. 


Aubergine en champignons met een Japans sausje uit de oven

  • 3 eetlepels donkere sojasaus
  • 3 eetlepels mirin
  • 3 eetlepels lichte misopasta
  • 1 eetlepel sesamolie
  • 2 teentjes knoflook, uit de pers
  • 3 centimeter gember, geraspt
  • 3 aubergines (± 400 gram per stuk)
  • zonnebloemolie
  • 500 gram kastanjechampignons
  • 3 lenteuitjes
  • 1 eetlepel wit sesamzaad
  • 1 eetlepel zwart sesamzaad
Roer de sojasaus, mirin, miso, sesamolie, knoflook en gember door elkaar tot een sausje. 
Halveer de aubergines en snijd in de vleeskant een ruitvormig patroon van ± 1 centimeter diep. Dus de inkepingen een beetje open. Maak in de velkant een paar lange sneden. 
Verwarm de oven voor op 200C 
Verhit een grillpan tot heet en bestrijk met een klein beetje olie. Bestrijk de geruite kant van de aubergines met het misosausje en gril ze ± 2 minuten. Roer ondertussen de rest van het misosausje in een grote ovenschaal los met 4 eetlepels water. Leg hierin de gegrilde aubergines met de geruite kant naar boven. Leg de kastanjechampignons ertussen. 
Bak de aubergine en champignons in ± 45 minuten gaar. Controleer halverwege of je nog een beetje water moet toevoegen omdat anders de saus verbrandt. 
Rooster het sesamzaad in een droge koekenpan tot het lichtbruin is. Schep op een bord en laat afkoelen. Snijd de lenteuitjes in schuine plakjes. 
Bestrooi de aubergine en champignons uit de oven met het sesamzaad en de lenteui. 
Erbij aten wij met wat gember, knoflook en sambal roergebakken chinese kool en noedels. 

zondag 12 juli 2015

Chocoladetaart met pepermuntmeringue

Manlief en mannetje Q waren unaniem over deze taart: blogwaardig. Eigenlijk vond ik 'm zelf ook behoorlijk geslaagd. Een kleine waarschuwing. Gebruik echt maar een paar druppels pepermuntessence, want je wilt geen hap tandpasta nemen. Ik heb manlief laten proeven want ik had op mijn handen gemorst, dus mijn neus zat vol pepermuntgeur, dus ik kon niet proeven of de meringue het juiste vleugje pepermunt had.


Een tijdje geleden ontmoette ik Ageeth van Ageetheetenkookt. Daarna neusde ik een tijdje op haar blog rond. Heel herkenbaar wat zij schreef over zo'n flesje pepermuntessence. Daar heb je dus voor de rest van je leven genoeg aan.

Chocoladetaart met pepermuntmeringue


  • 180 gram bloem
  • 90 koude boter, in blokjes
  • 1-2 eetlepels ijskoud water
  • 1 ei
  • 50 gram suiker
  • 125 gram pure chocolade
  • 0,5 deciliter melk
  • 1 deciliter slagroom
  • 2 eiwitten
  • 110 gram suiker
  • 35 milliliter water
  • paar druppel pepermuntessence

Doe de bloem en boterblokjes in de kom van een keukenmachine. Meng tot het mengsel eruit ziet als broodkruimels. Voeg dan een lepel water toe en meng kort tot het deeg samenkomt. Voeg eventueel nog wat water toe als het deeg los blijft. Vorm van het deeg een platte, dikke, rechthoek en leg een half uurtje in de koelkast. 
Leg een vel bakpapier op de bodem van een quichevorm met uitneembare bodem en vet de zijkanten in. Verwarm de oven voor op 180C.
Rol het deeg uit tot een rechthoekige lap, zo'n 4 centimeter langer en breder dan de vorm. Leg de lap in de vorm. Leg hierop een vel bakpapier of siliconenvel en daarop een blindbakvulling. Bak de deegbodem 15 minuten. Verwijder dan siliconenvel en blindbakvulling en bak nog 10 minuten. Haal de vorm uit de oven en verlaag de temperatuur naar 160C. 
Maak de chocoladevulling terwijl de bodem voorgebakken wordt. Klop het ei met de suiker los. Hak de chocolade grof (of gebruik druppels) en doe in een hittebestendige kom. Breng de melk en slagroom aan de kook en giet dit kokende mengsel over de chocolade. Laat even staan zodat de chocolade begint te smelten en roer dan tot een egaal mengsel. Meng dit door het eisuikermengsel.
Verdeel de chocoladevulling over de voorgebakken deegbodem en bak nog 30 minuten op 160C. De vulling wordt weer harder als de taart afkoelt.
Doe de eiwitten in een brandschone kom en klop ze tot stijve pieken. 
Breng de suiker met het water aan de kook. Schud zodat de suiker oplost. Laat verder koken tot de siroop een temperatuur van 121C heeft. Giet deze siroop in een straaltje bij het eiwit terwijl je verder klopt. Voeg een paar druppels pepermuntessence toe en klop tot het eiwit weer afgekoeld is. Verdeel de meringue over de bovenkant van de taart en brand met een crème brûléebrander. 

vrijdag 10 juli 2015

Gratin van zoete aardappel en koolrabi

Ze keken me zelfs door de koelkastdeur aan. Eet ons! Ik had ze in een opwelling meegenomen. Met een groentetas word je ermee geconfronteerd maar nu had ik die confrontatie zelf opgezocht door 3 koolrabi's te kopen. Wat ging ik daar nu mee maken? En wat gaat erbij? Uiteindelijk heb ik alle groente die er nog was op een papiertje bij elkaar opgeschreven en ben lijntjes gaan trekken. Dat met dat en dat met dat. Dat leverde een pithivier - soort hartige taart van bladerdeeg met deksel - op met daarin prei, broccoli, cherrytomaatjes, dille en wat witte kaas en crème fraîche. Daarbij een salade van rode kool, gember en sinaasappel. De koolrabi's kwamen samen met de zoete aardappel in een gratin terecht. 


Gratin van zoete aardappel en koolrabi

  • 2 deciliter slagroom
  • 2 deciliter melk
  • 2 teentjes knoflook, uit de pers
  • 1/2-1 rode peper, fijngehakt
  • 1 volle theelepel vadouvan
  • 1 theelepel zout
  • 3-4 koolrabi's (± 800 gram)
  • 750 gram zoete aardappel
Meng de slagroom, melk, knoflook, rode peper, vadouvan en zout door elkaar. 
Schil de koolrabi's en de zoete aardappel. De laatste kun je in plaats van schillen ook goed schoonboenen. 
Giet een beetje van het roommengsel in een ovenschaal. Schaaf 1/3 van de koolrabi op een mandoline in 2-3 millimeter dunne plakjes en verdeel deze over de schaal. Giet er wat van het roommengsel over. Schaaf 1/3 van de zoete aardappel in 2-3 millimeter dunne plakjes en leg op de koolrabi. Giet er wat van het roommengsel over. Maak zo om en om nog 2 lagen koolrabi en zoete aardappel. Duw op het einde met een platte hand (of gebruik een pureestamper) alles goed aan zodat ook de bovenste laag in het vocht komt te liggen. 
Verwarm de oven voor op 200C. Bak de gratin in ± 1 uur gaar. Duw eventueel een keer halverwege nog een keer goed aan. Eventueel kun je ook een combimagnetron gebruiken (op 180 of 360 Watt) zodat de gratin iets sneller gaart. 

woensdag 8 juli 2015

Gehaktrolletjes in rauwe ham met wildplukkruiden

In deze slacentrifuge liggen in het wild geplukte waterkers, hondsdraf en klaverzuring. Helemaal door mij zelf in het Sonsbeekpark geplukt. Hoe wist ik wat ik kon eten? En waar ik het kon vinden? Dat heb ik ontdekt tijdens een kleine wildplukwandeling met Edwin Florès van Casa Foresta.
Op uitnodiging van Wild Pig-wijnen leidde Edwin ons door het Sonsbeekpark in Arnhem. Hij deed net of hij een wild varkentje was op zoek naar lekkere dingen. In de herfst zijn dat bijvoorbeeld beukenootjes. Die zijn ook lekker in salades, op de manier zoals je pijnboompitten zou gebruiken. Nu zoekt het varkentje gras en kruiden. Dat gras, daar hebben wij als mensen niet zoveel aan, maar die kruiden zijn voor ons wel eetbaar. Klaverzuring (friszuur, appelig), hondsdraf (kruidig, met de mooie paarse bloemetjes) en waterkers (peperig). Ondertussen vertelde Edwin ook nog een heleboel over het park. In WO II is er gevochten en de granaatscherven zitten nog in de bomen. Hoe je aan de ingekerfde namen van verliefde stelletjes de veranderende samenleving kunt zien. Dan loop je toch weer met andere ogen door je eigen stadspark.

Na de wildplukwandeling reed ik met Jody door de stromende regen mee naar Ressen. Daar liepen echte varkentjes rond. Schattig he?

En wat gebeurt er met varkens? Juist ja, die worden worst. Samen met de geplukte kruiden werden dat lekkere worstjes die we buiten, de zon was inmiddels gaan schijnen, op aten.

Wat varkens en wijn met elkaar te maken hebben, lees je hier.

Worst maken, dat is wat lastig als je daar niet de goede gereedschappen voor hebt. Dus ik maakte een soort van worstje van half-om-halfgehakt en rolde dat in rauwe ham. Erdoor gingen dezelfde wilde kruiden. Ik weet nu tenslotte waar ik die kan vinden.


Gehaktrolletje in rauwe ham met wildplukkruiden

  • handje waterkers
  • handje hondsdraf
  • handje klaverzuring
  • 600 gram half-om-halfgehakt
  • 2 teentjes knoflook, uitgeperst
  • 1 ei
  • 1 oude, uitgedroogde boterham, fijngemalen
  • 1 eetlepel melk
  • 1/2 theelepel versgemalen zwarte peper
  • 1/2 theelepel geraspte nootmuskaat
  • 1/2 theelepel zout
  • 150 gram rauwe ham
  • 1 eetlepel olijfolie of klontje boter
Was de waterkers, hondsdraf en klaver en slinger ze droog. Pluk de blaadjes van de hondsdraf. Gebruik van de waterkers alleen de dunne steeltjes en blaadjes. In totaal is 20-30 gram voldoende. Hak de kruiden fijn.
Doe het gehakt in een kom met de knoflook, ei, broodkruim, melk, peper, nootmuskaat, zout en kruiden en kneed alles goed door elkaar. Verdeel het deeg in 6 porties en rol elke portie tot een worstje.
Leg 2-3 plakjes rauwe ham iets overlappend tegen elkaar aan. Leg op elke plak ham een gehaktworstje en rol de ham om het gehakt. Stop de zijkanten een beetje in.
Verhit de olie of boter in een koekenpan. Bak de rolletjes 1-2 minuten op hoog vuur en keer dan om. Doe een deksel op de pan en laat ze in ± 20 minuten garen. 

dinsdag 7 juli 2015

Een wild varkentje en sangria van rosé

Ik kreeg een hele leuke uitnodiging in mijn mailbox om te gaan wildplukken en worst maken en dat ook nog in Arnhem. Daar kon ik eigenlijk geen nee op zeggen. Toch twijfelde ik nog heel even. De uitnodiging kwam namelijk namens Wild Pig-wijnen. Wie mij kent, weet dat ik eigenlijk geen wijn drink, alleen heel soms dessertwijn.

Goed. Wijn dus. Franse wijn met een varkentje in de naam en op het etiket. Varkens weten namelijk heel goed wat lekker is. Niet alleen dat ze lekkere plantjes en kruiden bij elkaar scharrelen, maar ze pikken ook de beste druiven uit als ze de kans krijgen. De wijnmaakster elle-même, Véronique Torcolacci, vertelde het verhaal over één van deze wilde varkens, dat later de naam Greta kreeg. Wijngaarden hebben last van wilde zwijnen die tijdens de oogst op zoek gaan naar de lekkerste druiven. Eén van die wilde zwijnen viel op omdat ze echt terug bleef komen, ondanks dat ze telkens weggejaagd werd. Op een dag vond Véronique deze zeug gewond in de wijngaard. Ook al is het een soort "vijand", toch zorgde Veronique voor haar. De dag dat de zeug genezen was en weer weg kon, was de naamdag van de heilige Margaretha van Schotland. De zeug kreeg de naam Greta. Greta werd de mascotte van de Wild Pig wijnen. 

Ongeveer 40 wijnboeren, voornamelijk uit de Languedoc, leveren de druiven voor de wijnen van Wild Pig: 4 rode wijnen, 3 witte wijnen en 1 rosé. Het zijn zogenaamde cepagewijnen. Dat betekent dat er 1 druivensoort is gebruikt. Daarmee is bijvoorbeeld de syrah een goede wijn om te proeven en te oordelen of je syrahwijnen in het algemeen lekker vindt. In de Wild Pigwijnen wordt een constante smaak nagestreefd. Voor een Franse wijn is dat best uniek en nog een klein beetje taboe. Blijkbaar zijn ze daar goed in. Ik had namelijk met de Grote Hamersma 2015* al even voorstudie gemaakt. Over de merlot zegt hij:"... Ook dit jaar weer rond, pruimig, wat laurier, en zonnig genoeg. Net zoals vorig jaar, en het jaar daarvoor, en het jaar daarvoor, schreef ik het jaar hiervoor."

Ja, ik heb zelfs geproefd. Alleen de rosé, dat dan weer wel. En weet je? Meestal vind ik wijn iets zuurs hebben, en dat had deze rosé niet echt. Dus eigenlijk was ie best lekker. 

* die wijnalmanak had ik trouwens gewonnen met dit recept met konijn in het kader van een koken-met-wildwedstrijd.


Sangria van rose met kersen en perzik

  • 15 kersen, ontpit en gehalveerd
  • 2 perziken, ontveld en in stukjes
  • 1 schijf cantaloupemeloen, in blokjes (± 150 gram)
  • 1 deciliter cointreau
  • 1 fles rosé
  • 8 deciliter bronwater met bubbels (koud)
Doe het fruit, de cointreau en de rosé in een mooie karaf en laat koud worden in de koelkast. 
Verdeel de gekoelde rosé met fruit over 8 glazen en vul aan met het bronwater. 

(bron: het idee voor deze sangria met rosé heb ik laatst ergens gelezen, ik dacht in de allerhande, maar ik kan het zo snel niet meer terug vinden.)


maandag 6 juli 2015

Groene aspergetaart met ricotta en walnotendeeg

Het seizoen voor asperges is voorbij en dan kom ik toch nog met een recept voor asperges. Omdat het groene asperges zijn mag het nog, vind ik. Niet consequent. Dat komt omdat ik voor wit altijd voor asperges uit Nederland ga. Voor witte asperges houd ik mij aan het seizoen dat loopt tot 24 juni. Na Sint-Jan worden er geen asperges meer geoogst omdat de plant daardoor te veel uitput. 

De groene asperges die ik koop komen bijna altijd uit het buitenland. Natuurlijk is daar ook een seizoen en moet er op een gegeven moment ook gestopt worden met oogsten. Toch zijn groene asperges na 24 juni makkelijker verkrijgbaar dan witte asperges. Dus nog een keer iets met groene asperges om het gemis van de witte een beetje te verzachten. Daarna geduld hebben tot volgend jaar. 

Nog wat tips nodig voor het zelf maken van een korstdeeg voor hartige taart? Kijk dan nog even hier bij mijn recept voor doperwtenquiche met feta en dille

Groene aspergetaart met ricotta en walnotendeeg


  • 75 gram walnoten
  • 25 gram volkorenbloem
  • 100 gram bloem
  • 100 gram koude boter, in blokjes
  • ± 2 eetlepels ijskoud water
  • 250 gram ricotta
  • 1 ei
  • 1/2 groene peper, fijngehakt
  • 1 eetlepel verse munt, in reepjes
  • 3 eetlepels verse basilicum, in reepjes
  • zout
  • 450 gram groene asperges
Maal de walnoten fijn. Meng walnoten, volkorenbloem, bloem en boter in de keukenmachine tot kruimels. Voeg dan de helft van het water toe en draai kort tot een bal. Voeg eventueel nog wat meer water toe. Pak het deeg in een plastic zakje en laat een half uurtje (of langer) rusten in de koelkast. 
Knip een stuk bakpapier ter grootte van de bodem van de vorm en vet de zijkanten in. Rol het deeg uit tot een vierkante lap van ± 28 bij 28 centimeter en bekleed de vorm hiermee. Leg op het deeg een vel bakpapier en bedek met een blindbakvulling (bijvoorbeeld gedroogde peulvruchten). Zet de vorm nog even in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 180C. Bak de deegbodem 15 minuten met de blindbakvulling, verwijder die dan en het bakpapier en bak nog 10 minuten.
Maak ondertussen de asperges en de vulling klaar. Snijd het onderste stukje van de groene asperges en blancheer ze ± 3 minuten. Laat uitlekken. 
Klop de ricotta, ei, peper, munt, basilicum en zout naar smaak door elkaar. 
Verdeel de ricottavulling over de voorgebakken deegbodem. Leg de asperges er mooi op. Bak de taart op 180C in ± 30 minuten verder gaar. 

zondag 5 juli 2015

Frambozenrozenijs

Nog meer mensen de afgelopen anderhalve week niet gebarbecued? 
Wat heb ik dan wel gegeten? Een salade met kip en meloen. Niet deze pastasalade, maar een variant met min of meer dezelfde ingrediënten. Andijviestamppot met veel spekjes om het zoutgehalte weer een beetje aan te vullen. Dat vond manlief maar raar eten toen ik hem vertelde wat we gingen eten. Maar hij is een tikje groentedyslectisch dus hij dacht aan boerenkoolstamppot met rookworst. Een thuisafgehaald bij mij thuis geïnspireerd door Veggiestan. Dat was wel een hele dag in de keuken met deze hitte, maar dat was het wel waard. En een keer zelfgesneden friet uit de frituurpan op het balkon. Dus ook een beetje buiten koken. 

Natuurlijk heb ik ook ijs gemaakt. De ijsmachine beneden neergezet, want daar is het het koelst. In de keuken is het zo 25 graden of warmer en dan moet de ijsmachine erg hard werken. 

Frambozenrozenijs


  • 1,25 deciliter water
  • 40 gram suiker
  • 20 gram glucosestroop
  • 2-3 theelepels rozenwater
  • 350 gram diepvriesframbozen
  • 1 eiwit
Breng het water met de suiker en glucosestroop aan de kook. Laat 1 minuutje doorkoken en dan afkoelen. 
Pureer de frambozen met de afgekoelde suikerstroop. Roer het rozenwater erdoor. Proef tussendoor hoeveel je lekker vindt. 
Klop het eiwit stijf. Spatel dit door het frambozenrozenmengsel. Giet het mengsel in de ijsmachine en draai er in ± 30-40 minuten ijs van. Schep het ijs in een bakje en zet eventueel nog even in de vriezer. 

Ik maakte er nog wat chocoladesaus bij. Dat was meer om manlief en mannetje Q over de streep te trekken. Die houden namelijk meer van bruine ijssmaken en ik houd meer van fruitsmaken. 


zaterdag 4 juli 2015

Kikkererwtensalade met chorizo, paprika en rucola

Chorizo is toch wel een dankbaar ingredient. Je hebt er maar erg weinig van nodig, om toch veel smaak te krijgen. Gelukkig maar want het bevat relatief gezien natuurlijk ook best veel vet en zout. Daarom snap ik nooit zo goed waarom er in veel recepten in bijvoorbeeld de Allerhande direct de hele worst van 250 gram wordt gebruikt. Als je kleine blokjes snijdt, kun je met de helft ook toe. De rest pak in in een stukje aluminiumfolie en dan in een diepvrieszakje en vries ik in. Wel binnen een maandje of 2 opmaken, want door het vet kan het ook wat ranzig worden. 

Dit is een mooi recept om op de camping klaar te maken. Je hebt 1 pan nodig om de chorizo en ui in te bakken en eventueel de kikkererwten in op te warmen. Die kun je ook koud door de salade mengen, maar ik vind (lauw)warm lekkerder. Wanneer je dat niet zoveel uitmaakt, kan de salade ook prima mee als je gaat picknicken. Lekker buiten eten dus. Of al fresco, zoals Gereon dat noemt. Ik vind dit recept wel een leuke inzending hiervoor. 


Kikkererwtensalade met chorizo, paprika en rucola


  • 75 gram chorizo (droge worst)
  • 1/2 ui in ringen
  • 1/2 rode peper, fijngehakt
  • 1 rode paprika, in reepjes
  • 1,5 eetlepel sherryazijn
  • 400 gram gare kikkererwten
  • 75 gram rucola
Snijd het stukje chorizo in de lengte in 4 repen en snijd deze in dunne kwartplakjes.
Verhit een koekenpan en bak daarin de chorizo een paar minuten. Schep uit de pan. 
Bak de ui en peper in het vet van de chorizo ± 5 minuten tot de ui lichtbruin is. Voeg de paprika toe en bak nog een paar minuten mee. Blus af met de sherryazijn. Voeg de kikkererwten en een scheutje water toe en laat deze even meewarmen. 
Schep de rucola en het kikkerwtenmengsel door elkaar in een schaal en serveer direct. 

donderdag 2 juli 2015

Zoete aardappelgalette met witte kaas, zonnebloempitten en korianderolie

Aubergine, paprika en tomaatjes kocht ik op de markt. Daar ging ik deze salade nog een keer mee maken. Maar wat ging ik daar nu bij maken? Ik had nog zoete aardappel liggen. Toen ik even neusde bij Caroline, kwam ik de zoete aardappelgalettes van Ottolenghi tegen. Die gingen het worden. Toevallig staan ze in het zelfde kookboek als de aubergine. Ik verving wel het een en ander door wat ik verder nog in huis had: zure room door crème fraîche, peterselie door koriander, geitenkaas door witte kaas, pompoenpitten door zonnebloempitten en ik maakte gewoon vierkante taartjes, want mijn bladerdeeg is nu eenmaal vierkant. 

Zoete aardappelgalette met witte kaas, zonnebloempitten en korianderolie

(voor 6 taartjes)
  • 750 gram zoete aardappel (gelijke grootte)
  • 6 plakjes bladerdeeg
  • 1 ei, losgeklopt
  • 100 gram crème fraîche
  • 1 rode peper, fijngehakt
  • 100 gram witte kaas
  • 1 eetlepel zonnebloempitten
  • 2 eetlepels verse koriander, fijngehakt
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 1 klein teentje knoflook, uitgeperst
Wikkel elke zoete aardappel in aluminiumfolie en gaar ze ± 45 minuten in een oven van 200C.*) Ze zijn gaar als je er makkelijk met een spies in kunt prikken. Probeer ze niet te gaar te laten worden, want dan snijd je ze niet meer zo gemakkelijk in plakken. 
Laat ze iets afkoelen en pel ze. Snijd voorzichtig in plakken van 1-1,5 centimeter dik. 
Houd een beetje van het ei achter om de randen van het bladerdeeg te bestrijken. Meng de rest met de crème fraîche, de helft van de peper en de helft van de witte kaas. Roer tot een egaal mengsel. 
Leg de plakjes bladerdeeg op een vel bakpapier op een bakplaat. Verdeel het crème fraîchemengsel erover, maar laat aan de randen ± 1 centimeter vrij. Verdeel hierover de plakken zoete aardappel. Verdeel de rest van de kaas en de zonnebloempitten erover. Bestrijk de randen met het achtergebleven losgeklopte ei. Bak de zoete aardappelgalette in op 200C voorverwarmde oven in 25-30 minuten goudbruin. 
Meng de rest van de peper, de koriander, de olie en de knoflook door elkaar. Als je een hele kleine maalmachine hebt, kun het proberen te pureren, maar voor mijn apparaten is deze hoeveelheid te klein. 
Druppel de korianderolie over de taartjes als ze uit de oven komen. 

*) Dit kun je ook heel goed 1 of 2 dagen van tevoren doen als je toch een ander gerecht in de oven hebt staan. Als de temperatuur iets lager of iets hoger is, maakt dat niet zoveel uit. De aardappels moeten er dan gewoon iets langer of korter in. Sowieso is de oventijd afhankelijk van de grootte van de zoete aardappels. 

woensdag 1 juli 2015

Pastasalade met gegrilde kip, meloen en vadouvanolie - 1 juli dag van de #pastasalade

Ineens is 1 juli de dag van de pastasalade. Een aantal bloggers (MarleenAntoinetteSophieGereonWendy en Marianne) kwamen met dit leuke idee. Waarom, daar ben ik nog niet helemaal achter. Maar ik ben de beroerdste niet, dus een pastasalade vandaag. Komt prima uit met dit warme weer. Als je deze pastasalade vandaag nog wilt maken, dan moet je alleen het recept iets aanpassen en een snelle dressing van yoghurt en vadouvan maken en daar de pasta mee omscheppen. 


Pastasalade met gegrilde kip, meloen en vadouvanolie


  • 60 milliliter milde olijfolie
  • 3 theelepels vadouvan
  • 300 gram pasta (kies een leuk vormpje*)
  • 1 gegrilde kip
  • 1/2 cantaloupemeloen 
  • 1 krop andijvie/frisee/eikebladsla
  • 4 stengels bleekselderij
Doe de olijfolie en vadouvan in een potje en laat een nacht staan. Zeef de volgende dag de olie door een fijne zeef. 
Kook de pasta net gaar, spoel af tot lauw en schep dan de vadouvanolie erdoor. 
Pluk het vlees van de kip en scheur in reepjes. 
Snijd de meloen in blokjes.
Snijd de andijvie in reepjes, was in een gootsteen met water en slinger droog in een slacentrifuge. Sla moet je eerst wassen en dan in stukjes snijden of scheuren. (of doe lui en gebruik gemengde sla uit een zakje)
Snijd de bleekselderij in boogjes. 
Meng de kip, bleekselderij en meloen door de pasta. Schep de helft van de sla er voorzichtig door. Verdeel de rest van de sla over een grote schaal en schep de pastasalade erop. 

*) ik gebruikte gigli van Grand'Italia die in het Italiaanse pakket zat dat ik onder andere gewonnen had met de lasagnewedstrijd