zondag 11 juli 2010

Postelein

Het werd hoog tijd om mijn postelein te oogsten. Het kon er al eerder af, maar ik had nog genoeg andere groenten liggen. En eenmaal geoogst, kun je postelein niet echt lang bewaren.


Omdat de steeltjes wat dikker waren dan bij postelein uit de winkel, namelijk zo 2-3 mm, was ik benieuwd of de postelein wel lekker zou zijn. Misschien zou ze wel stug blijven. Maar dat was niet het geval. De postelein was heel zacht (maar geen snot of zo) en erg lekker van smaak. Een kilo was wel wat veel, de volgende keer moet 750 - 800 gram genoeg zijn voor ons.

foto-hoe-kook-je-postelein
Het was best een tijdje geleden dat ik postelein had gegeten. Vroeger aten we op zondag - in het seizoen - geregeld postelein. Manlief leerde het bij mij thuis kennen. Postelein heeft een beetje een zurige smaak, die ook in de geur zit. Veel mensen zeggen dat het een beetje een moeilijke smaak heeft, je moet er echt van houden. Ik zie dat niet zo, maar misschien komt dat wel omdat ik het erg lekker vind. Tijdens het koken ruik je al hoe het gaat smaken, en ik kreeg er echt zin in. Mannetje Q vond het "niet echt lekker maar ook niet echt vies".  

Wij aten er gekookte aardappels (opperdoezen!) en een varkenshaasje met wat tijmroomsaus bij.

Postelein

Laat de gootsteen vol lopen met koud water. Doe hierin de postelein. Laat even staan zodat het zand naar beneden kan zakken. Schep de postelein uit het water en laat even uitdruppen. Doe de postelein in een (grote!) pan. Het water dat er nog aan blijft hangen, is genoeg. Bestrooi met wat zout en breng aan de kook. Schep een paar keer om. Zodra alle postelein geslonken is, is de postelein klaar. Giet af voor dat je pan op tafel zet.

1 opmerking: