Kaviaar en zalm dat was wel duidelijk. Ook het plaatje van een op zalm vissende beer gaf dat al aan. Maar ja, plaatjes op een verpakking zeggen niet altijd wat er in zit. De gok van mannetje Q was kikkerdril. Niet eens zo´n hele rare gedachte.
Verder bevat het etiket informatie over de voedingswaarde: per 100 gram kaviaar 32 gram eiwit en 13 gram vet en dan nog 0,2 milligram vitamine B1 en 0,11 milligram vitamine B2. De pot komt waarschijnlijk uit Rusland, er wordt iets over Moskou gezegd, maar dat het bedrijf daar zit, wil nog niet zeggen dat de kaviaar ook daar vandaan komt.
In Kazachstan wordt de pot op tafel gezet, een schaal toost erbij en huppakee een volle lepel kaviaar erop. Dat is nog eens wat anders dan een superklein dotje als garnering op een hapje.
Nog één opmerking voor de culinaire politie: Volgens wikipedia mogen de onbevruchte eitjes van de zalm geen kaviaar genoemd worden. Dat mag alleen met de eitjes van een steur. Zalmeitjes zijn imitatiekaviaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten