woensdag 30 juni 2021

Vlierbloesemchampagne


Champagne klinkt heel chique en eigenlijk is dit mousserende zomerdrankje dat ook. Het is in elk geval een lekkere, licht-alcoholische bubbel die je niet snel ergens kunt kopen. Dus je moet zelf aan de slag. De vlier bloeit nu nog net, dus het kan nog even. Eenmaal gemaakt, blijft het lang goed. Misschien een leuk idee om tot kerst te bewaren? 

Ik heb nu al een aantal jaar vlierbloesemchampagne gemaakt. De bubbels ontstaan door de gisten die op het stuifmeel zitten. Je moet de vlierschermen dus zeker niet afspoelen. Een tikje uitkloppen om de beestjes te verwijderen is genoeg. Zelfs als je die mee laat gisten en er later uitzeeft, is er niet echt wat aan de hand, maar veel mensen vinden dat een vies idee. Niet elk jaar lukt het even goed en gaat het even snel. Hoe snel de gisting op gang komt, ligt heel erg aan het weer en dus hoe warm het is op de plek waar je de emmer of pan neer zet. Dit jaar ging het heel snel, maar toen was het ook tegen de 30 graden. Ik heb ook wel eens gehad dat ik een fles openmaakte en dat de champagne helemaal dood was. En ook als limonadesiroop was het niet echt lekker, dus dat werd helaas weggooien.
 
In recepten voor vlierbloesemchampangne wordt vaak gewaarschuwd voor de kans op exploderende flessen. Dat heb ik nog nooit meegemaakt, maar voor het geval dat tref ik wel wat maatregelen. Nadat de champagne gebotteld is, controleer ik na 6-7 dagen of er nog steeds druk op staat en laat ik wat gas ontsnappen. Dat doe ik door met mijn ene hand de kurk tegen te houden, met mijn andere hand de beugel open te klikken en zodra ik zie dat de champagne uit de fles dreigt te lopen de beugel weer dicht te klikken. Je moet de flessen ook niet helemaal tot de rand toe vullen, anders loopt het er bij deze controle direct uit. Voor de zekerheid zet ik de fles in de gootsteen zodat in het geval er toch wat uitstroomt, ik niet een heel aanrecht hoef schoon te maken. Als er in deze fase heel veel druk op stond, dan doe ik dit na een week nog een keer. Anders is 1 keer genoeg. De flessen bewaar ik dan in de garage in een kartonnen (wijn)doos, afgedekt met een handdoek. Voor het geval er dan toch een fles ontploft, blijft de ravage beperkt. 

Als basis gebruik ik een recept van Edwin Florès, maar ik maak een wat kleinere hoeveelheid dan hij en een tikje minder suiker. Ik kwam trouwens laatst een ander recept tegen dat verhoudingsgewijs een stuk minder suiker gebruikte. Dus volgend jaar ga ik nog wat minder suiker gebruiken dan dat ik nu opschrijf. 

Vlierbloesemchampagne

(± 3 liter)
  • ± 10 vlierbloesemschermen (met veel stuifmeel)
  • 2,75 liter water
  • 600 gram suiker
  • 2 citroenen (schoongeboend; liefst biologisch)

Pluk de vlierbloesem het liefst vroeg in de ochtend. Dan zit er het meeste stuifmeel op.
Verwarm ongeveer de helft van het water met de suiker in een grote pan en roer tot de suiker is opgelost. Het hoeft zeker niet te koken. Roer de rest van het water erdoor en laat afkoelen. Door maar een deel van het water te verwarmen en later koud water toe te voegen, is het mengsel weer sneller afgekoeld.
Pers de citroenen uit. Doe het sap, de uitgeperste schillen en de vlierbloesem in de pan. Roer met een schone lepel. Dek de pan af met een theedoek of zo en zet op een warme plek. Laat 3-6 dagen staan tot het begint te gisten. Soms ontstaat er wat schuim. Een beetje schimmel kun je er voorzichtig met een schone lepel af scheppen. Zeef de vlierbloesemchampagne in wording door een zeef, eventueel bekleed met een stukje kaasdoek. 
Maak beugelflessen (Ikea, Dille&Kamille, lege Grolschbeugelflesjes) goed schoon in een heet sodasopje. Spoel na met kokend water. Giet de champagne in de flessen tot ± 1 centimeter onder de smalle hals. Sluit af en controleer na 7 dagen de druk. Zie mijn opmerking in de intro. 
Voor het drinken goed koud laten worden. Voorzichtig openen want je wilt geen vlierbloesemchampagnefontein in je kamer. 

woensdag 23 juni 2021

Shrub - mango/gember, sinaasappel/venkel, framboos/rozemarijn

Ik vroeg me af waar het woord "shrub" voor dit drankje vandaan komt. Toen ik dit namelijk intikte in google kreeg ik ook (een vertaling van) het Engelse wikipedia-lemma te zien. En dan krijg je dit: "in termen van gemengde dranken is struik de naam van ......". Dat klinkt heel cryptisch. Het drankje wordt hier dus ook vertaald. En dan krijg je dus struik. Ik blijf een shrub maar gewoon een shrub noemen. En wat de achtergrond van de shrub is, google zelf maar. Uit hetgeen ik zo snel las, bleken er 2 ontstaanssporen te zijn. 

Maar wat is een shrub? Kort gezegd is het verfrissend drankje van een zuurzoete fruitsiroop aangevuld met koolzuurhoudend mineraalwater. En het zuur komt in dit geval niet van citrussap maar van azijn. 

Een tijdje terug kreeg ik in een #foodybox 3 soorten azijn van Tromp&Rueb. Met alledrie maakte ik een shrub. Het is een beetje wennen aan het zuur. Dus misschien moet je in het begin wat minder azijn gebruiken. Maar als je daar eenmaal door bent zijn shrubs wel een lekkere afwisseling van alleen maar zoete limonadesiroop. Overigens zit er nog wel gewoon suiker in een shrub. 



Elk recept is genoeg voor 6-10 glazen, een beetje afhankelijk van hoe sterk je je shrub wilt. 



Frambozenshrub met rozemarijn

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis)
  • 150 gram frambozen
  • de naaldjes van 1 takje (± 10 centimeter) rozemarijn
  • 100 gram suiker
  • 50-75 milliliter framboos-kardemom azijn
Doe de frambozen, rozemarijn en suiker in een glazen pot. Stamp een paar keer (met een tonicstamper ofzo) op de frambozen zodat ze iets breken en roer een keer om. Dek af. Laat 1 dag buiten de koelkast staan. Roer de azijn erdoor. Laat 2-4 dagen in de koelkast staan. Roer af en toe. Giet dan door een zeef waarbij je het fruit enigszins door de zeef wrijft. Bewaar in een mooi flesje in de koelkast. Dit moet zeker een week houdbaar zijn. Maak voor het serveren de siroop aan met bruiswater naar smaak. 

Mangoshrub met gember en kurkuma

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis)
  • 200 gram mango
  • 100 gram suiker
  • 10 gram verse gember, grof gehakt
  • paar dunne schijfjes verse kurkuma
  • 50-75 milliliter appelazijn met honing
Hak de mango in kleine stukjes. Het hoeft geen puree te worden; zeg stukjes van zo'n halve centimeter. Meng met suiker, gember en kurkuma in een glazen pot. Dek af. Laat 1 dag buiten de koelkast staan. Voeg de azijn toe. Laat 2-4 dagen in de koelkast staan. Roer af en toe. Giet dan door een zeef, waarbij je het fruit enigszins aandrukt. Niet teveel, want niet al het fruit moet fruitpuree worden. Bewaar in een mooi flesje in de koelkast. Dit moet zeker een week houdbaar zijn. Maak voor het serveren aan met bruiswater naar smaak. 



Sinaasappelshrub met venkel

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis)
  • 2 sinaasappels
  • 1/2 theelepel venkelzaad, grof gevijzeld
  • 75 gram suiker
  • 50 milliliter water
  • 50 milliliter chili-venkelazijn
Schil de sinaasappels dik zodat je het grootste deel van het wit ook meeneemt. Hak het vruchtvlees grof en meng met 25 gram suiker en venkelzaad in een glazen pot.  Dek af. Laat 1 dag buiten de koelkast staan. Kook de 50 milliliter water met de 50 gram suiker een paar minuten tot een lichte siroop. Meng deze suikersiroop op dag 2 met het fruit en de azijn. Laat 2-4 dagen in de koelkast staan. Roer af en toe. Giet dan door een zeef, waarbij je het fruit enigszins aandrukt. Niet teveel, want niet al het fruit moet fruitpuree worden. Bewaar in een mooi flesje in de koelkast. Dit moet zeker een week houdbaar zijn. Maak voor het serveren aan met bruiswater naar smaak. 

woensdag 16 juni 2021

Ananaschutney


Wanneer we Indiaas eten komt er ook vaak een potje chutney op tafel. Meestal is dat zelfgemaakte mangochutney. Mangochutney associeer ik met Indiaas eten, en bij gehaktbrood "hoort" pruimen- of perenchutney. Toen ik laatst deze chutney met ananas maakte vroeg ik me af waar we die bij zouden gaan eten. Ik denk dat ie goed combineert met kip, maar uiteindelijk aten we 'm toch bij een bordje Indiaas. Dat was in elk geval lekker. 

Ananaschutney

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis - 3-4 potjes)

  • 600 gram ananas
  • 350 gram ui
  • 25 gram gember
  • 1-2 rode pepers (of 1-2 theelepels sambal)
  • 6 pimentbessen
  • 6 kruidnagels
  • 3 theelepels korianderzaad
  • 1/2 theelepel zwarte peperkorrels
  • 2 deciliter azijn
  • 125 gram suiker
Was lege (jam)potjes en deksel af in een heel heet sodasopje. Spoel na met kokend water en laat omgekeerd uitlekken op een schone theedoek.
Snij (of hak) de ananas in kleine stukjes. Snipper de ui fijn. Rasp de gember. Hak de peper, als je die gebruikt, heel fijn. 
Maal piment, kruidnagel, koriander en zwarte peper in een specerijenmolen tot poeder. 
Doe alle ingrediënten in een pan. Breng aan de kook en laat 30 minuten zacht pruttelen. Afhankelijk van hoe sappig de ananas was gebruik je (een deel van de kooktijd) een deksel. De chutney moet niet heel nat blijven maar hij moet ook niet nu al droogkoken en aanzetten. Zet na de 30 minuten de staafmixer even kort in de ananaschutney en pureer grof. Het moet geen saus worden. Laat eventueel nog iets inkoken. 
Giet de hete chutney in de schone potten. Draai de deksels erop. 
Laat het liefst een weekje staan voordat je de chutney eet. Ongeopend zijn de potten zeker 6 maanden houdbaar, maar de meeste chutney die ik zelf maak is na 2-3 jaar ook nog prima eetbaar. Er verdwijnt wel eens een potje naar de achterkant van de plank. Eenmaal geopend wel in de koelkast bewaren en binnen 2-4 weken opmaken.