zondag 31 maart 2019

Parelgort met biet, gegrilde courgette, venkel, groene asperges en geitenkaas


Ik kreeg een complimentje van GZQ voor de opmaak van dit bord eten. Zoals het oogde kon het ook in een restaurant geserveerd worden. Daar ben ik natuurlijk erg blij mee. Hij had zelf een ander bord eten, want ik denk dat ik van hem geen compliment had gekregen voor hoe het smaakte. 
Gelukkig heb ik een afhaalster die complimentjes uitdeelde: "Lekker en kleurrijk met die gegrilde asperges en andere groente erbij!"

Parelgort met biet, gegrilde courgette, venkel, groene asperges en geitenkaas

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis - 4 personen)

  • 1 groentebouillonblokje
  • 1 bosje groene asperges (350 gram)
  • 1 venkelknol (± 350 gram)
  • ± 3 eetlepels koolzaadolie
  • 2 rauwe bietjes (± 250 gram)
  • 275 gram parelgort
  • 1 courgette
  • 2 rode uien
  • peper, zout
  • 2 eetlepels peterselie, gehakt
  • 1 eetlepel vers citroensap
  • 100 gram zachte geitenkaas
Breng 1 liter water aan de kook in een grote pan. Voeg het bouillonblokje toe. 
Snijd het taaie onderste stukje van de groene asperges en kook ze 3-4 minuten in de bouillon. Schep ze met een tang uit de bouillon, spoel even onder koud water en leg opzij. 
Snijd van de venkel de groene stengelstukjes klein en houd deze even apart. Snijd de knol verticaal en over de brede kant in 4-5 plakken waarbij je probeert ervoor te zorgen dat de plakken heel blijven. Kook ze 5 minuten in de bouillon en schep daarna op een bord. 
Giet de bouillon even in een kom. 
Verhit 1 lepel olie in de pan en bak hierin de stukjes venkel tot ze beginnen te kleuren. Schil de bietjes en snijd in kleine blokjes (0,5-1 centimeter). Voeg de blokjes biet en parelgort aan de pan met venkel toe, roer even en voeg dan de bouillon weer toe. Breng aan de kook en laat de parelgort in ± 25 minuten gaar koken. (of houd de tijd van de verpakking aan)
Verhit een grillpan voor. 
Pel de uien en snijd ze in dunne partjes. Meng in een kommetje met een klein drupje olie en grill de ui in ± 10 minuten gaar. Schep af en toe om. Als er al ruimte is, grill dan ook de venkelplakken (bestrijk ze eerst heel licht met wat olie) 2-3 minuten per kant tot ze bruine strepen krijgen. Schep ui en venkel uit de pan en leg even op een bord. Bestrooi met wat zout en maal er wat peper over.
Snijd de courgette in schuine plakken van 1,5 centimeter dik. Bestrijk ze licht met olie en grill 2-3 minuten aan elke kant. Schep bij de ui en venkel en bestrooi ook met wat peper en zout.
Grill tot slot de groene asperges tot er lichtbruine strepen zichtbaar zijn. 
Proef of de parelgort gaar is. Giet eventueel kookvocht af. Roer peterselie en citroensap door de parelgort en breng eventueel nog verder op smaak met peper. 
Schep de parelgort op 4 borden. Verdeel de verschillende groente er mooi over. Bestrooi met de verkruimelde geitenkaas. 

woensdag 27 maart 2019

Peer-abrikooskoeken met hazelnoot


Als ik appeltaart bak, maak ik meestal een dubbel portie deeg. Het deel dat ik niet nodig heb, vries ik in zodat ik de volgende keer snel klaar ben. Soms vries ik het appeltaartdeeg ook in kleinere porties in om een kleiner taartje te kunnen bakken als dat beter uitkomt. Maar dat deeg kun je dus ook prima gebruiken voor een soort koek. Of zijn het nu toch minitaartjes? 


Peer-abrikooskoeken met hazelnoot

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis - 4 stuks)
  • 2 gedroogde abrikozen, in stukjes
  • 1 eetlepel abrikozen- of perenlikeur (hazelnoot of amandel kan ook)
  • 1 eetlepel hazelnoten
  • 240 gram deeg voor appeltaart
  • 1 grote peer, nog redelijk hard, in kleine blokjes
  • 15 gram boter
  • 15 gram suiker
  • 1 eetlepel hazelnoten 
Je hebt 4 vormpjes of bakringen nodig met een doorsnee van ± 8 centimeter en ± 2 centimeter hoog. 
Doe de abrikozen met de likeur in een kommetje en warm iets op in de magnetron. Laat minimaal een half uurtje wellen.
Rooster de hazelnoten even in een droge koekenpan, laat iets afkoelen en hak ze fijn.
Knip rondjes bakpapier voor de bodem van de vormpjes en vet de zijkanten in. Of leg een stuk bakpapier op de bakplaat waar je de bakringen op zet en vet de ringen van binnen in.
Verdeel het deeg in vieren. Rol elk deel uit tot een ronde lapje en bekleed hiermee de bodem en zijkanten van de vormpjes. Zet even in de koelkast.
Verwarm de boter in een koekenpan en voeg de blokjes peer toe. Bak op halfhoog vuur tot de peer wat zachter begint te worden. Bestrooi dan met de suiker en bak nog een paar minuten tot de peer begint te karamelliseren.
Meng de blokjes peer en abrikoos door elkaar.
Strooi de hazelnoot over de bodem van de deegbakjes. Verdeel de peer en abrikoos erover. 
Bak de peer-abrikooskoeken in ± 35 minuten op 180C gaar en goudbruin. Laat half afkoelen en haal ze dan uit de vormpjes om verder af te laten koelen.

zaterdag 23 maart 2019

Het fenomeen maaltijdbox


Het pr-bureau dat de foodybox verzorgt voerde een campagne met een foodybox limited edition in de vorm van een maaltijdbox. Ik heb nog even getwijfeld of ik moest zeggen dat ik die niet hoefde, een maaltijdbox is niet echt wat voor mij. Ik besloot 'm toch te ontvangen. Het hielp dat in de week dat de box gepland stond manlief op reis was en ik dus in principe voor 2 hoefde te koken. Want dat is al een nadeel van veel boxen: je kunt kiezen uit 2 of 4 personen, en wij hebben een driepersoonshuishouding. Daar komt nog bij dat ik doordeweeks vaak kook via thuisafgehaald, en in totaal 6-8 porties maak. In mijn manier van koken past geen maaltijdbox. 

Verder vind ik een maaltijdbox gewoon veel geld kosten. Ik kook mee met de aanbiedingen, gebruik vaak goedkopere groenten en eigenlijk geen voorgesneden roerbakmix ofzo en bepaalde droge kruidenierswaren koop ik op voorraad als ze in de reclame zijn. In de winter ga ik geen € 2,50 voor een klein bloemkooltje betalen omdat in een recept staat dat er bloemkool in moet. Dan vervang ik bloemkool wel door een andere groente, of ik verzin gewoon een nieuw gerecht met het oorspronkelijke recept als inspiratie. Ik ben per maaltijd een heel stuk minder kwijt dan wat je per maaltijd in een maaltijdbox betaalt. Natuurlijk bestaat de prijs van een maaltijdbox niet alleen uit de kostprijs van de ingrediënten maar betaal je ook voor het samenstellen, het inpakken, het bezorgen en dus voor een gemaksdienst. Maar ik wil helemaal niet dat iemand voor mij verzint wat we gaan eten. Ik vind het veel te leuk om zelf wat te verzinnen. Op de markt of in een winkel rondlopen levert daarvoor ook een stukje inspiratie. Ik heb ook tijd daarvoor. 

Het fenomeen maaltijdbox past niet bij mij. Blijkbaar is dat voor veel mensen anders, gezien het aanbod van maaltijdboxen. Voor deze mensen is deze blog bedoeld. Wat houdt de Ekomenu maaltijdbox in en wat vond ik van de uiteindelijke gerechten.

* De maaltijdbox van Ekomenu is volledig biologisch.
* Er is een ruime keuze met betrekking tot verschillende eetpatronen. Zo heb je een veganbox,  een koolhydraatarme box, een box voor mensen die willen afvallen, een glutenvrije box en nog een heel aantal meer. 
* Bestellen: dat heb ik niet zelf hoeven doen. Het pr-bureau heeft dat allemaal geregeld. In eerste instantie kies je een type box. Maar aanpassen lijkt makkelijk te gaan. Ik heb wat geprobeerd op de site, en zo op het eerste gezicht gaat een maaltijd vervangen door een andere probleemloos, en is een extra maaltijd toevoegen of per maaltijd het aantal personen van 2 naar 4 (of andersom) wijzigen ook simpel te regelen. 
* Bezorgen: de jongen van postnl was iets later dan in het op die ochtend ontvangen sms'je, maar dat was voor mij geen probleem. Overigens is dat niet iets dat direct aan Ekomenu te verwijten valt, in eerste instantie is dat een probleem van postnl. 
* Verpakking: elke maaltijd zat in zijn eigen papieren zak. De zakken heb ik zo in de koelkast gezet en de volgende dag verder uitgezocht. Toen heb ik het vlees in de koelkast gelaten, maar de meeste groente en kruidenierswaren er buiten gelaten. Anders zat mijn koelkast wel erg vol. Met de houdbaarheidsdata zat het goed: het vlees was nog 4-5 dagen goed, dus ik kon de maaltijden over de week verdelen. De groente was voornamelijk onverpakt. Bij sommige producten is aangesloten bij gangbare verpakkingshoeveelheden. Zo zat er voor 2 personen gewoon een pak spaghetti van 500 gram in. Blijkbaar wordt er niet onnodig verpakkingsmaterieel gebruikt voor het ompakken van hoeveelheden. Dus van sommige producten houd je wat over voor je voorraadkast.
* Receptuur: kaarten met beschrijving en hoeveelheden voor 1/2/3/4 personen. Ziet er netjes en duidelijk uit.
* Variatie: de maaltijden die ik kreeg waren de keuze van Ekomenu. Een pasta, een couscousmaaltijd en een gerecht met aardappels. Een keer kip, een keer rund, een keer vegan. Dit kun je zelf eventueel aanpassen.
* Groenteaandeel: groot. Dus een (stuk) wortel, een courgette, een prei. Die prei was wel grappig. Omdat een prei lang is, past dat niet in de zak. Dus is het groen eraf, maar zit dat er wel apart bij. Vanuit verspillingsoogpunt niet meer dan logisch (groen van prei kun je ook eten hoor) maar vanuit houdbaarheid wat minder geslaagd. 

The proof of the pudding is in the eating zoals de Engelsen het zeggen. Want het kan er allemaal netjes uitzien en goed geregeld zijn, uiteindelijk wil je ook een bordje lekker eten voor je hebben staan. Ook al hangt dat ook nog steeds ook af van je kookkunsten....

De uiteindelijke gerechten:


Spaghetti met kalfsgehakt, wortel, bleekselderij, prei, tomaten

Ik vond het lekker, maar niet verrassend. Zo maak ik mijn spaghetti ook. Ik heb wel het hele blik tomaten gebruikt omdat ik genoeg saus wil hebben en niet alleen stukjes groente. Verder een lepeltje sambal voor wat pit. Ook heb ik niet gehakt+prei in een aparte pan aangebakken maar alles in 1 pan gemaakt en een stuk langer laten pruttelen. Het was ruim genoeg, ik heb de dag erna met de rest geluncht. Maar dat kwam ook omdat de puberzoon vond dat er teveel groente in zat. Het was (zonder de tomaat) zeker 600 gram maar dat doe ik zelf ook. Alleen hij houdt van paprika en dat zat er deze keer niet door. 
Het verbaast me ook een beetje dat "spaghetti met tomaten-groente-gehaktsaus" in een maaltijdbox zit. Als je ervan uitgaat dat mensen niet alle dagen in de week uit een box eten, lijkt me dit het standaardgerecht waar je niet over na hoeft te denken en dat toch al wel op het menu staat.
Overigens triggert dit gerecht me wel om voortaan volkoren spaghetti te kopen. Ik heb een tijd volkoren penne en fusili gekocht maar vond dat toch niet lekker genoeg. Bij deze volkoren spaghetti had ik niet het gevoel dat ik volkoren at. Als ik dan geen verschil proef, kan ik beter voor de gezondere versie kiezen. 


Couscous met een stoof van regenboogpeen, courgette en kip

Hier halve penen, want ja, met regenboogpeen moet je natuurlijk oranje, geel en paars hebben.  Groente woog (niet schoongemaakt) zeker 600 gram bij elkaar. Ik heb er weer een likje sambal erbij gedaan. Van de citroen heb ik maximaal een kwart gebruikt, maar de rest kon ik mooi gebruiken in een snelle cake. Dit soort Marokkaans-aandoende stoofjes maak ik zelf ook geregeld - al dan niet vegetarisch door kikkererwten te gebruiken en wat feta door de couscous te doen. Niet iets nieuws dus. Het was weer ruim voldoende.


Ovenschotel met zuurkool

Hiervoor moest geraspte rauwe aardappel en appel gemengd worden met zuurkool. Ik was van tevoren een beetje sceptisch of de aardappel in 25 minuten wel gaar zou worden. Maar dat was wel het geval. Het recept noemde het rösti, maar volgens mij is dat knapperig gebakken aardappelrasp. Zo in een ovenschaal wordt het niet knapperig. Erbij ging een mengsel van gebakken repen paprika, partjes ui en plakjes vegan chorizo. Die vegan chorizo was iets nieuws. Als ik zonder vlees of vis kook, maak ik gebruik van peulvruchten en/of zuivel en niet van iets dat er nog uitziet als vlees. Het worstje was gemaakt van seitan, een vleesvervanger op basis van tarwegluten. Het was een prima iets, wel een tikje zoet. Ik vond het uiteindelijke gerecht aan de bittere kant. Er klopte iets niet. Ik vermoed dat het aan de appel heeft gelegen. GZQ had namelijk ook al een appel uit de fruittas naar school gehad en weer mee teruggenomen met het commentaar dat de appel bitter was. Overigens heeft manlief wel zijn bord leeggegeten, en het restje de volgende dag opgegeten. Er was namelijk weer wat over, maar dat komt ook omdat ik het hele pak zuurkool gebruikt had in plaats van de helft zoals het recept voorschreef. 

Achteraf gezien was het uitproberen van de maaltijdbox van Ekomenu wel goed getimed. Die week regende het namelijk heel erg vaak en veel, dus ik hoefde niet per se door de regen boodschappen te doen. 

dinsdag 19 maart 2019

Cornbread - maisbrood met feta en rode ui


Geregeld eten wij iets wat ik chili noem, en vaag gebaseerd is op de chili con carne die ik vroeger thuis at. Maar ik denk dat iemand uit de Tex-Mex regionen er niet echt gelukkig van wordt, en er niet iets van zijn chili in herkent. Heel vaak gebruik ik geen vlees, dus daar gaat het eigenlijk al mis. Wat doe ik dan wel? Een blik tomaten, ui, koriander, komijn, (gerookt) paprikapoeder en oregano en zwarte en/of kidneybonen gaan er altijd wel in. En verder varieer ik naar hartelust met de volgende ingrediënten: mais, paprika, wortel, bleekselderij, mango, zoete aardappel, gehakt, chorizo. Soms eten we het gewoon zo, met erbij nog een schep yoghurt met verse koriander erdoor. Vaak maak ik er pakketjes van door de chili in tortilla's te rollen en met crème fraîche en kaas bestrooid nog even in de oven te doen. En soms wil ik iets anders. Dit maisbrood was 1 van die andere dingen. Het is gebaseerd op dit maisbrood van Ottolenghi maar toch weer een beetje anders.

De bovenste foto is van een eerdere keer, toen ik het maisbrood in mijn gietijzeren pan, die ook in de oven kan, bakte. Dat is wat authentieker, maar soms is een springvorm gewoon wat handiger. 


Cornbread - maisbrood met feta en rode ui

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis - voor 2 springvormen van 14 centimeter doorsnee)
  • 2 eieren 
  • 120 gram zonnebloemolie
  • 350 gram Griekse yoghurt
  • 1/4 theelepel zwarte peper
  • beetje zout
  • 1/4 theelepel baking soda
  • 1 theelepel gemalen komijnzaad
  • 1/4 theelepel cayennepeper
  • 75 gram maismeel
  • 75 gram polenta
  • 200 gram zelfrijzend bakmeel
  • 150 gram mais
  • 1 eetlepel ingemaakte jalapenopeper, in kleine stukjes
  • 150 gram feta, verkruimeld
  • 1 rode ui, gesnipperd
  • 1 klein groen pepertje, heel fijn gehakt
  • 150 gram feta, verkruimeld
  • 75 gram cheddar, geraspt
Klop in een grote kom de eieren los met de zonnebloemolie. Roer de yoghurt erdoor.
Strooi peper, zout, baking soda, komijn, cayenne over het eimengsel waarbij je ervoor zorgt dat je niet alles op 1 plek strooit. Meng de specerijen, samen met maismeel, polenta en zelfrijzend bakmeel door het ei-oliemengsel tot alles gemengd is. 
Meng de mais, jalapenopeper, helft van de feta door het deeg. Verdeel het maisdeeg over de 2 vormen. Bestrooi de bovenkant van het maisbrood met ui, pepertjes, andere helft van de feta en geraspte cheddar. 
Bak het cornbread op 180 C in ± 50 minuten gaar. Serveer warm. 

woensdag 13 maart 2019

Couscous met pompoen en feta + stoof met aubergine en kikkerwerwten


Deze week is bedacht dat het de nationale week zonder vlees is. Dus zie je in de diverse supermarktfolders aanbiedingen voor allerlei vleesvervangers die nog steeds erg op vlees lijken. Wij eten lang niet altijd vlees, maar die vleesvervangers gebruik ik nooit. In deze stoof gebruik ik kikkererwten en door de couscous gaat feta. Dit gerecht is zelfs gemakkelijk veganistisch te maken door de feta weg te laten  en een handje gerookte amandelen fijn te hakken en die door de couscous te mengen. Dan heb je ook een hartig accent. 


Couscous met pompoen en feta + stoof met aubergine en kikkererwten

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis - 6-8 personen)

  • 1 flespompoen (± 1,2 kilo)
  • 1+1 eetlepel koolzaadolie
  • 1 eetlepel sumak
  • zout
  • 1 ui, gesnipperd (± 100 gram)
  • 1 wortel, in kleine blokjes (± 100 gram)
  • 1-2 groene pepers, fijngehakt (of harissa of sambal naar smaak)
  • 2 aubergines (± 600 gram)
  • 1 eetlepel gemalen komijn
  • 1 eetlepel gemalen koriander
  • 1 eetlepel paprikapoeder
  • 1 theelepel kaneel
  • 1 blik gepelde tomaten
  • 500 gram gare kikkererwten
  • ± 10 cherrytomaatjes, in kwarten
  • wat verse koriander, fijngehakt
  • 1 sinaasappel
  • 400 gram couscous
  • 250 gram feta, in blokjes
Schil de pompoen, halveer, verwijder de pitten met een lepel en snijd in blokjes van ± 1 centimeter. Doe in een grote pan (waar je straks de couscous in maakt), besprenkel met 1 lepel olie, bestrooi met de sumak en wat zout en meng alles door elkaar. Je kunt ook met de deksel op de pan flink schudden. Op die manier verdeelt de olie zich beter dan als je alles met de hand omschept. Doe de pompoenblokjes in een grote ovenschaal en rooster de pompoen in ± 45 minuten op 200C gaar. Schep halverwege een keer om en controleer hoever de pompoen is. De ene keer is de pompoen veel sneller gaan dan de andere keer. 
Verhit in een grote braadpan de andere lepel olie. Bak ui, wortel en peper een paar minuten op hoog vuur tot ze lichtbruin worden. Snijd ondertussen de aubergine in blokjes van 1 centimeter. Doe de aubergine en komijn tot en met kaneel in de pan en bak op hoog vuur nog een paar minuten. Voeg dan de gepelde tomaten, een blik water en wat zout toe. Breng aan de kook en laat daarna op laag vuur ± 20 minuten pruttelen tot de aubergine gaar is. Voeg de kikkererwten en tomaatjes toe en laat meewarmen. Proef of je het zout en pittig genoeg vindt en pas naar smaak aan. Bestrooi met wat verse koriander. 
Boen de sinaasappel schoon. Doe een kwartier voordat de pompoen gaar is de couscous in de pan. Bestrooi met wat zout en rasp de sinaasappel erboven. Pers de sinaasappel uit en giet het sap over de couscous. Giet verder ± 6 deciliter kokend water over de couscous. Dek af en laat 5 minuten staan. Roer de couscous dan los met een vork. Meng de pompoenblokjes en fetastukjes door de couscous. 

zaterdag 9 maart 2019

Gnocchi met paprika, tomaat, olijven, ricotta en oregano


Bij een zusje aten we laatst gnocchi in een ovenschotel. Ik vroeg me af hoe dat zat met het garen van de gnocchi. De keren dat ik gnocchi klaar gemaakt heb, kookte ik de gnocchi. In bepaalde recepten wordt gnocchi ook wel eens gebakken. Ik had er altijd mijn twijfels bij. Maar volgens mijn zusje werkte dat prima en het eindresultaat was lekker. Dus dat besloot ik ook maar eens te proberen. En ook mijn eindresultaat was lekker. 

Gnocchi met paprika, tomaat, olijven, ricotta en oregano

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis - 3 personen)

  • 1 rode ui
  • 500 gram cherrytomaatjes
  • ± 3 eetlepels olijfolie
  • 500 gram paprika
  • zout, peper
  • 2 theelepels balsamicoazijn
  • 1/2-1 rode peper, in stukjes
  • 1 teentje knoflook, geperst
  • blaadjes van 6-10 takjes verse oregano
  • 75 gram zwarte olijven, ontpit en gehalveerd
  • 500 gram gnocchi
  • 250 gram ricotta
  • 25 gram parmezaanse kaas
Snijd de ui in boogjes en meng met de helft van tomaatjes, een beetje olie en wat peper en zout in een ovenschaal. Zet 10-15 minuten onder de grill tot de tomaatjes gepoft zijn. 
Snijd 2/3 van de paprika in reepjes en bak deze op hoog vuur in een beetje olie tot de randjes bruin beginnen te worden. Bestrooi met wat zout en peper en doe de balsamicoazijn erbij. Doe een deksel op de pan en laat op laag vuur ± 10 minuten smoren. 
Doe de achtergehouden tomaatjes en paprika in een hoge mengbeker. Voeg fijngehakte peper, knoflook en zout toe en pureer met de staafmixer. Roer de oreganoblaadjes erdoor. 
Schep de gesmoorde paprika in de ovenschaal bij de tomaatjes. Verdeel de olijven erover. 
Verhit de rest van de olie in de koekenpan van de paprika en bak de gnocchi een paar minuten. Voeg 2-3 lepels water toe en laat dit, terwijl je de gnocchi blijft omscheppen, verdampen. Verdeel de gnocchi over de ovenschaal. Giet de rauwe tomaat-paprikasaus erover. Verdeel de ricotta in kleine dotjes over de gnocchi. Bestrooi met de heel fijn geraspte parmezaanse kaas. 
Zet de ovenschotel met gnocchi ± 20 minuten in een oven van 180C om heet te worden. Eventueel kun je de grill nog even gebruiken om de kaas licht te laten kleuren. 

dinsdag 5 maart 2019

Pindasoep met kip, zoete aardappel en spitskool

Het werd weer een keer tijd om pindasoep te maken. Eerdere varianten hield ik vegetarisch, nu maakte ik een pindasoep met kip. GZQ leek het maar niets, terwijl hij als we rijst eten daar het liefst een hele grote schep pindasaus over doet. Pindasoep is gewoon een wat dunnere pindasaus die je met een lepel eet. Dus dat kon ik niet volgen. Uiteindelijk ging zijn kom gewoon leeg, en mocht er zelfs een 2e keer opgeschept worden. Dus deze soep is puberproof. 


Pindasoep met kip, zoete aardappel en spitskool

(recept van bijnanetzolekkeralsthuis)

  • 3 kippenbouten (± 1,2 kilo)
  • 5 centimeter gember
  • 10 pimentkorrels
  • 1 stukje foelie
  • 1 eetlepel zonnebloemolie
  • 1 ui, gesnipperd
  • 1-2 theelepels sambal 
  • 250 gram rode linzen
  • 600 gram zoete aardappel
  • 250 gram pindakaas
  • sap van 1 limoen
  • zout
  • 1 kleine spitskool (± 750 gram)
  • 1/2 bosje koriander, fijngehakt
Doe de kippenpoten in een pan met 2 liter koud water. Snijd de helft van de gember in plakjes en doe deze, samen met piment en foelie, bij de kip. Breng aan de kook en laat dan op laag vuur 30 minuten trekken. Zet het vuur uit en laat de kip nog een half uur in de bouillon liggen. Schep uit de pan op een bord om nog iets verder af te koelen zodat je de kip kan vasthouden. Verwijder vel en vet en botjes en andere drellerige dingen en scheur het vlees in stukjes. Zeef de bouillon. 
Verhit de olie in een soeppan en fruit hierin de ui een paar minuten. Rasp de andere helft van de gember en voeg toe. Roer ook de sambal erdoor. Voeg de helft van de bouillon toe en de linzen. Laat de linzen in ± 20 minuten gaar koken. 
Schil de zoete aardappel en snijd in kleine blokjes. Doe andere helft van de bouillon in een andere pan, voeg zout toe en kook hierin de zoete aardappel 5 minuten. Giet af boven de pan van de linzen zodat nu alle bouillon in de grote soeppan zit. De zoete aardappelblokjes blijven nog even in de andere pan achter. 
Schep de pindakaas bij de linzen en pureer de soep met een staafmixer. Breng op smaak met limoensap en zout. 
Snijd de spitskool in reepjes. Doe spitskool, kip en zoete aardappel bij de pindabouillon, breng weer aan de kook en laat nog 5-10 minuten zacht pruttelen. Roer de koriander erdoor. Proef nogmaals.