Waren de pastinaakkoekjes een succes?

Nu ben je natuurlijk benieuwd naar hoe de wedstrijd voor de beste kookclub waar we de pastinaakkoekjes van zondag moesten klaarmaken is gegaan. Nou, dat lees je in deze blog. 

Ons doel was een gezellige dag samen koken en dat is prima gelukt. Alles was goed geregeld door foodies, atag, wmf en de kookfabriek. Bij ontvangst moesten we natuurlijk eerst op de foto.

De ingrediënten voor het voorgerecht stonden klaar, dus wij konden aan de slag. De inductiekookplaat leverde wat gemopper van mijn kant op; ik kook op gas met gewone draaiknoppen. Maar het eindresultaat zag er mooi uit, was op tijd klaar en smaakte ook lekker.

Daarna was het tijd voor een lekkere lunch en een stiekeme sneakpeak van de blackbox. Het idee was dat we pas bij de start van ronde 2 die ingrediënten zagen, maar ja, als de box in ons zicht wordt klaargemaakt....In de box zat paarse boerenkool (aka red russian die ik al kende van mijn Ballymaloetijd), rode biet, pastinaak, aardpeer, ui, aardappel, koningsoesterzwam, tijm, rozemarijn, peer. Verder stond er nog een grote voorraadkast met houdbare ingrediënten en wat zuivel tot onze beschikking. Maar ja, dan moesten we wel verzinnen wat we gingen koken in de 90 minuten die ons ter beschikking stonden. 

We begonnen maar met de oven voorverwarmen om daarna blokjes biet te roosteren. Verder werd het een risotto met aardpeer. De aardpeer werd voorgekookt in water met oa tijm wat ook de bouillon werd voor de risotto. We besloten om geen kaas door de risotto te doen maar een vegan hartig poeder (1 zus eet veganistisch dus dat maakt zij vaker) te maken en een klont margarine zorgde voor de romigheid. Ik weet dat margarine een vieze klank heeft, maar inmiddels is er heel wat aanbod van vegan "boter" wat goed smaakt. Toen we de bordjes van de andere kookclubs zagen vonden we ons bordje een beetje simpel maar de risotto smaakte goed. Het restje dat niet op de borden paste werd met liefde opgegeten door manlief die ons publiek was.

Toen werd het tijd voor ronde 3: het dessert. Een appeltaartje maar dan anders. Hier zaten een aantal technische elementen in: deeg, de appelvulling, meringue en sabayon. Uit het recept was een aantal zaken weggelaten, zoals de oventijd, de temperatuur van de suikersiroop voor de meringue en daarmee was deze ronde dus ook een stukje kennistoetsing. Het deeg maken, rusten, bakken en afkoelen kende echt een krappe timing, maar we hebben het gered. De suikersiroop voor de meringue was te heet geworden (ik lette niet op) zodat er stukjes karamel in de meringue zaten maar we moesten het er mee doen; meer dan de afgewogen ingrediënten kregen we niet. De meringue zakte dan ook best in. Voor het kloppen van de sabayon werd een bolletjesgarde voorgeschreven....... maar gelukkig was er ook een gewone garde. Het idee van de bolletjes, daar ben ik nog niet achter. Ik las in een review na een internetzoektochtje wel dat ie handig is voor kaasfondue en daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Sorry wmf;.)

Na even bijkomen met nog een lekker kopje thee kwam de jury uit haar beraad en werd het tijd voor de prijsuitreiking: nummer 3, dat zijn .... de kokkeroontjes. Huh? Dat zijn wij! Toen waren we gewoon derde en gingen we naar huis met een mooie stoompan. Dat hadden we helemaal niet verwacht.