Laatst aten wij deze tagliatelle weer een keer. Nu is de rozenharissa op. Omdat ik die, zoals ik al schreef, niet zo erg naar rozen vond smaken, ben ik zelf aan het experimenteren geslagen. De uitkomst is zeker verschillend van het potje van Belazu, maar ook lekker. De tagliatelle op die manier kan ik nu weer maken, of ik gebruik de rozenharissa in een ander Ottolenghi-gerecht. Hij is nogal fan van dit product. Het resultaat zal anders zijn dan met het echte spul, maar ik ben niet zo'n culinaire purist.
Rozenharissa
(recept van bijnanetzolekkeralsthuis)- 200 gram rode peper, zonder zaadjes gehalveerd
- 75 gram ui, in dunne partjes
- 4 teentjes knoflook, gepeld
- 1 rode (of oranje) paprika, in grove stukken
- 2 eetlepels koolzaadolie
- 1 theelepel karwijzaad
- 1 theelepel korianderzaad
- 1 theelepel komijnzaad
- 2 theelepels gedroogde rozenblaadjes
- 1/2 theelepel zout
- ± 1/2 theelepel rozenwater
Doe rode peper, ui, knoflook en paprika in een ovenschaal en besprenkel met 1/3 van de olie. Rooster de groente ± 25 minuten op 200 C tot de randjes beginnen te blakeren.
Rooster karwij-, koriander- en komijnzaad in een droge koekenpan tot het lekker ruikt. Maal, samen met de rozenblaadjes, fijn in een specerijenmolentje.
Doe alles (pepers, specerijen, zout, rest olie en alvast een drupje rozenwater) in een kleine keukenmachine (of gebruik een hoge kom en de staafmixer) en maal alles fijn. Proef en voeg naar smaak nog extra rozenwater toe. Pas op dat je niet teveel doet, want dan krijg je een zeepsmaakje.
Bewaar in een schoon potje in de koelkast, met een laagje olie erop. Of vries in kleine porties in. Hoe groot een portie moet zijn, is erg afhankelijk van hoe pittig de harissa is geworden. Mijn pepers bleken niet zo scherp te zijn, en ik denk dat ik dit allemaal in 1 keer ga gebruiken. Als de harissa wel pittig is, in een ijsblokjesvorm misschien een handig formaat om te gebruiken bij het invriezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten