woensdag 2 december 2020

Pepermuntchocolaatjes met zwarte bessengelei


Wilhelmina pepermunt, dat was de chique pepermunt. Vroeger mee naar de kerk kregen wij altijd King pepermunt. Twee per dienst. Dat vond ik soms best flauw, want er waren vriendinnetjes die er 3 kregen. Om er langer mee te doen, brak ik ze in 4 stukjes over de rand van een stoel. Om de een of andere reden was ik blijer met Wilhelmina pepermunt, ook al kun je die moeilijker in stukjes breken. Misschien omdat als we Wilhelmina hadden die uit een doosje kwam en die zijn groter dan die in een rol. Of is het gewoon zo dat het anders was dan standaard en daardoor meer gewilder en had het net zo goed andersom kunnen zijn?

Gezien mijn pepermuntgeschiedenis wilde ik wel wat doen met de rol Wilhelmina pepermunt die ik kreeg toegestuurd.*) Maar wat? Want ja, een pepermuntje is gewoon een pepermuntje. Om inspiratie op te doen las ik het lemma munt in de smaakbijbel van Nikki Segnit. Ik citeer: "De Britten combineren zoethout graag met kokos of een suikerrijke naar-fruit-smakende-fondant in de vorm van Engelse drop, maar de Nederlanders combineren zoethout met munt of ammoniumcholoride - ook bekend als salmiak - in een sinister zwart snoepgoed dat in Nederland zoute drop en in Zweden lakrisal heet." Munt kan veel meer aan dan pepermunt en mijn enige associatie met pepermunt was chocolade. Gelukkig vond ik in het laatste stukje van Nikki - met de z - nog iets over zwarte bessen. Daar kon ik me wat bij voorstellen en raad eens - ik had nog een pot zwarte bessengelei ver weggestopt in de kast staan. 

Pepermuntchocolaatjes gevuld met zwarte bessengelei. Ik durf ze geen bonbons te noemen, want daarvoor zijn ze niet strak en chique genoeg. Maar ik moet zeggen dat de chocolade - dankzij de goede uitleg van Tessa - wel knapte en ook glom. Dus het tempereren was best goed gelukt. Ik gebruikte een siliconenvorm die eigenlijk bedoeld is voor mini baba's, en daar kwam de chocolade ook goed uit. Om eerlijk te zijn denk ik dat dit recept nog wel wat finetuning kan hebben, en is dit meer een vastlegging van de smaakcombinatie. 




Pepermuntchocolaatjes met zwarte bessengelei

(voor ± 12 stuks)
  • 120 gram pure chocolade
  • 4 Wilhelmina pepermunten
  • ± 75 gram zwarte bessengelei (of jam)
Doe 80 gram van de chocolade in een hittebestendige kom en hang deze boven een laag bijna kokend water om de chocolade te laten smelten. Hak de rest van de chocolade fijn. 
Verpulver de pepermunt in de vijzel. 
Haal de kom van de pan af. Roer de gehakte chocolade door de gesmolten chocolade. Op deze manier smelt de gehakte chocolade ook en daalt de temperatuur van de chocolade wat goed is voor de juiste kristalvorming. Lees verder maar bij Tessa voor meer uitleg. Roer ook het pepermuntpoeder door de chocolade.
Giet de chocolade in een bonbonvorm, zorg dat de vormpjes bedekt zijn en giet de overtollige chocolade weer terug in de kom. 
Zet de bonbonvorm even in de vriezer om de chocolade hard te laten worden. 
Verwarm de zwarte bessengelei ietsjepietsje zodat het iets vloeibaarder wordt. Maar niet te warm want dan smelt de chocolade. Als je alleen zwarte bessenjam kunt vinden, kun je die ook met de staafmixer glad pureren. 
Vul de bonbonvormpjes met de zwarte bessengelei. Zet in de vriezer om koud te laten worden. 
Herhaal het smelten van de chocolade en bedek de bovenkant (nou ja, eigenlijk de onderkant) van de chocolaatjes met de chocolade en strijk glad af. 
Laat verder opstijven in de koelkast. 

*) via Kroonophetwerk in de #foodybox. Volgens de vooraf toegezonden info had er ook  Zwart Witjes bij moeten zitten, maar dat was dus niet het geval. Vandaar mijn gekozen citaat. 

2 opmerkingen: