donderdag 13 september 2018

Vakantie-eten - Albanië 2 - Mrizi i Zanave

Dit was toch wel de eetervaring van onze vakantie in Albanie: onze lunch bij Mrizi i Zanave. Op dat moment hadden we nog geen huurauto. Er komen en weer weg gaan was dus even wat geregel, maar met een taxi kom je er ook. Vanwege dit gedoe had ik nog even getwijfeld of we dit wel moesten doen, maar gelukkig hebben we doorgezet. Je kunt er overigens ook overnachten, maar op de site staat daar niet zoveel informatie over. De Engelse email-communicatie is redelijk, maar als je Italiaans kunt, zou ik daarvoor gaan.



In Mrizi i Zanave wordt gekookt volgens de Slow food-beginselen en het eten is Italiaans geïnspireerd. Voor onze lunch betekende dat dus de 4 volle gangen: anti-pasti, primo piatto (pasta), secundo piatto (vlees) en dolci.

Een van Slowfood-speerpunten, dat voedsel zoveel mogelijk lokaal geproduceerd moet worden, zie je al direct bij aankomst. Een lange tafel voor tomaten die buiten in de zon liggen te drogen.



Rondom het gebouw groeiden in elk geval druiven, courgettes, granaatappels, bramen. Buiten stonden flessen waarin iets met dennenappels gebeurde. Niet culinair, maar wel historisch verantwoord: Voor het restaurant is van een bunker een bloembak gemaakt. Tijdens zijn bewind heeft Enver Hoxha er zo'n 170.000 laten bouwen. 



Als eerste kregen we een drankje: gefermenteerd granaatappelsap. Daar kwam direct brood (4 verschillende soorten) bij en een amuse.





Tijd voor de anti-pasti. Een paar keer werd er wat nieuws bij gezet. Gegrilde paddenstoelen, een met kaas gevulde en daarna gefrituurde courgettebloem, gemarineerde aubergine, een in rode wijn gemarineerd kwarteleitje, olijven, superzoete tomaten met paars basilicum, plakjes worst en ham, stukjes kaas, mais, 2 soorten van iets dat leek op frittata. Als we van het brood door waren blijven eten, was dit genoeg geweest. Ik heb vooral van de groente doorgegeten. De gemarineerde aubergine was echt heel lekker. Ik denk dat de aubergine eerst gedroogd of gefrituurd was en daarna op olie en azijn met kruiden gezet. Het leverde een hele vlezige smaak op in elk geval.









De primo piatto bestond uit tagliatelle met een heerlijke paddenstoelensaus.



Vervolgens werd het vlees op tafel gezet. Een bord met een ganzenpoot en wat polenta. Mooi in 3/4 stukjes gesneden. Dat kon er nog net bij dacht ik. Maar toen kwamen er dus nog 2 soorten vlees op tafel: superlekker en mals rundvlees (een soort draadjesvlees) en geroosterd varkensvlees. Met nog wat aardappelgerechtjes. Daar hebben we toch wel wat van laten liggen; het was gewoon te veel.



Ook al hebben ze nog zoveel gegeten, bij manlief en GZQ zijn er altijd wel gaten voor de dolci. Bij mij is dat meer een klein gaatje. Eerst kregen we een elk mooi bordje met wat gemarineerd vers fruit (bramen, frambozen) en ingemaakte kornoelje en een beetje cheesecake. Daarnaast elk een bramensorbetijsje op een bramentakje. Twee toetjes dus. En toen kwamen er ook nog 2 desserts om te delen: koffieparfait met vers gebrande koffieboontjes en een knalroze bol. GZQ mocht die kapot slaan. De bol was van rozensorbetijs (ik vond dat te waterig) met daarin ander rozenijs.






Ik vroeg naar de naam van het kleine rode vruchtje. In het Italiaans "corniolo" en in het Albanees "thane". Het groeide een paar dagen later ook in de tuin van ons guesthouse in Berat. De eigenaresse liet ons de tuin zien en probeerde GZQ vol te stoppen met pruimen. Ze was helemaal onder de indruk toen ik de kornoelje aanwees en "thane" zei. Overigens zo jammer dat we niet later waren, want nu waren er nog geen rijpe vijgen en granaatappels. 

Voor deze enorme hoeveelheid eten van goede kwaliteit en een halve liter rode huiswijn betaalden wij met z'n drieën 5.300 lek, dat is ongeveer € 42. 

3 opmerkingen:

  1. Daar krijg ik trek van....Ziet er prachtig uit en het verhaal wekt de eetlust op.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank. Beetje ver weg om even langs te gaan, dus wie weet willen jullie volgende vakantie ook wel naar Albanië.

    BeantwoordenVerwijderen