Nou ja, beter laat dan nooit. Deze chocolade verdient een stukje aandacht. Zeker als dat de reden is waarom wij in deze streek op vakantie zijn geweest.
Het begon met dit watertandende verhaal op vegatopia. Dat klonk zo uitnodigend dat Riegersburg onze vakantiebestemming werd. Andere mensen kiezen lekker weer, mooie bergen, maar wij kozen lekkere chocolade als doel. Natuurlijk was er nog meer te doen, te zien, te genieten, te eten.
Op dag 4 van onze vakantie mochten wij dan toch echt naar de Zotter chocoladefabriek. Eerst even langs het kasteel van Riegersburg, en daarna naar Zotter.
ook rondom de fabriek: een kerkhof voor chocoladesoorten die nier meer gemaakt worden |
Bij de fabriek hoort een park waarin de filosofie van de familie Zotter nog eens benadrukt wordt. Je slingert over een helling en ziet onderweg bijzondere diersoorten, een groente- en fruittuin, zonnepanelen. Je wordt eraan herinnerd waar eten vandaan komt.
Het ingrediënt voor chocolade kunnen ze natuurlijk niet laten zien, want de cacaoboom groeit niet echt in Oostenrijk. Hoe het dan wel zit met cacaobonen en chocolade, daar krijg je binnen ruim voldoende informatie over. Daar moesten wij nog even op wachten. Wij gingen eerst heerlijk lunchen. Voor de lunch worden wel ingrediënten uit de tuin gebruikt. De Oostenrijkers kennen brotaufstrich. Allerlei lekkere hartige smeersels voor op brood. Daar begonnen we mee. Daarna nog een salade, een pizza of een burger. En mannetje Q dronk biocola. Wij dronken lekkere limonades, met munt, vlierbes, kersen. Meer lekkers kon niet want er moest wel wat ruimte overblijven om chocolade te proeven.
Na de lunch mochten we dan toch echt de fabriek in. Eerst kregen we een mooi porseleinen lepeltje om te gebruiken bij het proeven. Wel weer inleveren. Een eigen exemplaar is voor € 2 te koop in de winkel. Eerst bekeken we een film waarin te zien is hoe Joseph Zotter op zoek is naar specerijen voor in zijn chocolade, lekkere cacaobonen, en hoe zijn mensen de cacaovruchten oogsten en verder verwerken. Hij heeft daarbij smaak, biologisch en fairtrade hoog in het vaandel zitten.
Na de film werd het tijd om met de audiotour de route in de fabriek te volgen, waarbij je de verschillende fasen van boon tot reep ziet. Fascinerende machines, maar blijkbaar niet voor de rest van de groep. Wij waren al snel de enigen nog die het magazijn en de machines bekeken en luisterden naar het verhaal. Alle anderen raceten in snel tempo naar de eerste proefchocoladefontein. Wij vonden het blijkbaar zo interessant dat we op een gegeven moment ook weer werden ingehaald door de groep die een half uur na ons startte.
Die eerste chocoladefontein bevat trouwens wel een waarschuwing. Hij bevat namelijk chocolade in de meest pure vorm, dus smaakt vooral bitter. Vlak daarna komen wel de andere basissmaken in fonteinvorm aan de beurt. Lepel eronder, een drupje opvangen en proeven maar. Ik dacht 14 basissmaken variërend van zoete witte, romige melk tot bittere pure chocolade. Zelfs een melkchocolade op basis van geitenmelk. Die was eigenlijk best lekker.
De volgende proeverij is die van de basisrepen. Hier zitten al smaken bij, zoals bijvoorbeeld roze aardbeienchocolade en gele ananas-chocolade.
Trap op kwamen we boven in de fabriek uit. Onder het genot van chocolademelk heb je hier een prachtig uitzicht over de omgeving. De reepjes voor de chocolademelk hangen aan een soort rail aan het plafond. Je mag er 1 (!) pakken en daar wordt ook op gecontroleerd. Ook hier bijzondere smaken zoals bijvoorbeeld pompoenpit. Die chocolademelk is ook echt groen. En de chili is ook echt pittig. Gelukkig dat ik die niet genomen heb.
Verder langs de gang met allemaal snaaichocola. Gedroogd fruit of nootjes in een chocoladeomhulsel.
De laatste proeverij (kun je echt nog meer chocolade eten?) is de rij met gevulde repen. Denk aan framboosgelei in pure chocolade, appelwortelgember, kaneel met walnootmarsepein, verzin het maar.
Na het proeven in de fabriek is er natuurlijk de winkel. Daar word je heel hebberig van, maar wij hebben ons keurig ingehouden. Mannetje Q mocht zijn reep samenstellen die dan na een half uur uit de fabriek komt rollen. En daar is het bijgebleven. Dat krijg je als je nog 2 weken gaat kamperen zonder elektriciteit, dus zonder koelkast. Wel hebben we nog uit het brokkenschap een zakje breukchocolade meegenomen om op de camping als toetje te eten.
www.zotter.at
Nog even wat praktische info: wij kampeerden hier. Rustige camping met veel mensen op doorreis, dus een tikje saai, maar wel direct naast het leuke gemeentezwembad zodat mannetje Q hele dagen in het zwembad doorbracht. Van daar was het ongeveer een uurtje naar Zotter, je zat zo in Slovenië, dagje Maribor en natuurlijk midden in Steiermark met al zijn pompoenpitten, maar daarover later meer.
Ja, het was er heel gezellig en leuk en lekker.
BeantwoordenVerwijderenIk ben jaloers! haha. Soort Sjakie en de chocoladefabriek...
BeantwoordenVerwijderen