Bami zonder zakje

Een bamigeschiedenis. Niet één over een oud, Indonesisch familierecept want ik heb geen Indische roots. Maar een Nederlandse bamisgeschiedenis, die begint met een zakje of pakje nasi- of bamikruiden.

Ik denk dat wij vroeger thuis bami of nasi aten als we eerder die week rollade of fricandeau gegeten hadden. Het restje vlees ging in blokjes door de bami of nasi gemaakt met een zakje. Erbij omelet en seroending (geroosterde kokos met pinda's) uit een potje. Ik viste altijd de hele pinda's eruit. Volgens mij waren ze hartstikke droog, maar toen was dat lekker. Verder atjar tjampoer uit een pot, wat ik nog steeds doe. Voor mij toen zonder pindasaus, want dat heb ik heel lang niet lekker gevonden. Dat is mijn moeder er trouwens pas later bij gaan doen.

Toen ik zelf ging koken, gebruikte ik meestal wel een zakje. Op een gegeven moment is dat veranderd in een eigen specerijenmengsel. Voor de groente had ik zo'n zakje toch al niet nodig. Die paar gevriesdroogde stukjes groen en oranje die erin zitten, is geen groente. De groente sneed ik bijna altijd al zelf. Toen kon je bij de c1000 (die ook al bijna niet meer bestaat) een handje tauge kopen, prei ging nog per kilo in plaats van per stuk, ik kocht 1 of 2 losse wortels en verder ging er nog een restje witte kool of bloemkool in.

Op een gegeven moment werd bami saai. Ik maakte allerlei roerbakschotels met soorten noedels, rijst, mihoen, veel groente en eigen kruidenmengsels. Maar mijn eigen bami raakte een beetje in het slop. Tot we laatst 2 neefjes te logeren hadden. Ik dacht, ik maak iets relatief "bekends" in plaats van hen te onderwerpen aan allerlei culinaire experimenten. Dat mannetje Q het lekker zou vinden had ik wel verwacht. Bami van de chinees eet hij ook, en met pindasaus is bijna alles goed. De neefjes aten ook prima mee, alleen wel wat minder dan mannetje Q. Een deel van de pan heb ik dus maar ingevroren.

Ik houd deze bami - op de vissaus na - vegetarisch. In principe kun je het prima zo als maaltijd eten, met wat pindasaus en wat atjar tjampoer. Maar een stokje saté misstaat natuurlijk ook niet.

Die vissaus is natuurlijk niet echt Indonesisch. Dat is trassi (gedroogde garnalenpasta, stinkt eigenlijk best wel) wel, maar dat heb ik niet standaard in huis, en vissaus wel.

Bami zonder zakje

• 2 + 1 eetlepels zonnebloemolie
• 1 ui, gesnipperd
• 1 teentje knoflook uit de pers
• 2 theelepels sambal oelek
• 1,5 theelepel djinten (gemalen komijnzaad)
• 1,5 theelepel ketoembar (gemalen korianderzaad)
• 0,5 theelepel kurkuma (gemalen)
• 1,5 theelepel djahe (gemberpoeder)
• 2 eetlepels ketjap manis
• scheutje vissaus (of beetje zout)
• 250 gram mienestjes
• 600 gram groente zoals wortel, witte kool, prei, bloemkool, taugé
• 4 eieren, losgeklopt met wat melk, peper en zout
• handje grofgehakte pinda's 

Bereid de groente voor. Snijd wortel in kleine blokjes, kool in dunne reepjes, bloemkool in kleine roosjes en prei in ringetjes. 

Kook de mie gaar zoals op de verpakking staat aangegeven. Laat uitlekken en schep om wat olie of laat de mie in koud water staan en laat uitlekken vlak voordat je de mie door de groente schept. 

Verhit 2 eetlepels olie in een grote wok of gietijzeren braadpan. Voeg de ui toe en fruit een paar minuten tot de ui begint te kleuren. Voeg dan knoflook, sambal, de specerijen en ketjap toe. Fruit 1-2 minuten en voeg dan een scheut water toe. Doe de wortel en kool erbij en nog een klein beetje water. Laat met een deksel op de pan 5 minuten pruttelen tot de kool en wortel bijna gaar zijn. 

Bak ondertussen van het ei in de andere lepel olie in een koekenpan een dikke omelet. Schep op een bord en snijd in stukjes. 

Voeg de prei en vissaus toe aan de wok. Schep op hoog vuur 2 minuten om. Meng de gare mie door de groente en laat warm worden terwijl je de bami blijft omscheppen. Voeg op het laatst de taugé en de omelet toe. Bestrooi met de pinda's.