Omdat ik uit ervaring weet dat er heel veel varianten bestaan, googelde ik ook nog naar wat recepten. Daar zat inderdaad veel variatie in. Sommige claufoutis bestond vooral uit ei, maar ik houd niet van een zoete omelet. Andere leken meer op cake. Wat zou ik aanhouden? Al googelend kwam ik op dit stukje van Joep Habets, die mijn vraag al had uitgezocht. Hij had diverse recepten getest en daar een succesrecept uit gedestilleerd. Zijn recept heb ik weer als basis genomen, maar heb er toch nog wat aan gesleuteld met de Larousse in mijn achterhoofd.
Rabarberclafoutis met vlierbloesem
- boter om ovenschaal mee in te vetten
- 250 gram rabarber
- 2 vlierbloesemschermen
- 1 deciliter slagroom
- 2 deciliter melk
- 2 eieren
- snuf zout
- 100 gram bloem
- 40 gram suiker
Snijd de rabarber in stukjes van 1 centimeter. Schep om met 10 gram van de suiker en verdeel over een ingevette ovenschaal.
Breng de slagroom en de melk tegen het kookpunt. Zet het vuur weer uit en leg de vlierbloesem erin. Laat het mengsel afkoelen tot lauw. Vis dan de vlier er weer uit.
Meng de eieren, zout, bloem en de rest van de suiker door elkaar. Giet er scheutje voor scheutje de melk bij en roer tot je een dik en glad beslag hebt.
Giet het beslag over de rabarber. Bak de clafoutis op 180C in ± 30 minuten gaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten