donderdag 24 maart 2016

Rijstsafari - gestoomde rijst met kardemom, kaneel en sinaasappel

Of ik meeging op rijstsafari. Jammergenoeg niet in een land ver weg, maar in de Hortus van Amsterdam. De uitnodiging kwam van Tilda. De blauwe zakken basmatirijst had ik al wel eens voorbijzien komen bij de AH, en ik ken het van advertenties uit de BBC GoodFood. Het Verenigd Koninkrijk is natuurlijk als gevolg van haar koloniale verleden met India een basmatirijstland bij uitstek.
de rijstplant in de Hortus
Op rijstsafari dus. Een zoektocht was het wel. In de hortus staat welgeteld 1 rijstplant. Gelukkig hadden we een reisleider. Hij wist op vermakelijke toon over elk plantje wel iets bijzonders te vertellen. Daarnaast gaf hij nog een spoedcursus basmatirijst, de rijstsoort die Tilda verkoopt. Voor deze ochtend was mijn simpele redenering "rijst is rijst". Maar zo eenvoudig is het niet. Basmatirijst wordt zo bijzonder gevonden dat ook daar mee gesjoemeld wordt. Het bijzondere aan basmatirijst is het geurige aroma. Nepperds gebruiken geurstoffen om niet-basmiatirijst (lees: goedkopere) geurig te maken en wel voor het volle pond te verkopen. Er bestaat zelfs een Code on Practise of Basmati Rice Daarin staat dat om de naam basmatirijst te kunnen dragen er maximaal 7% andere rijst bij mag zitten. Een Duitse test van een aantal jaar terug wees uit dat dat ook niet zo nauw wordt genomen. Na een informatieve wandeling door de zonnige Hortus was het natuurlijk ook tijd om de rijst te proeven:

Een keuze uit het Tilda-assortiment kreeg ik nog thuisgestuurd. Daar zat ook gare rijst bij die je alleen nog hoeft op te warmen in de magnetron. Hoewel ik niet zo van de kant&klaar ben, vond ik degene die ik geproefd heb (Sweet chili&Lime) wel lekker. Je proefde de chili terug. Veel pakjes, zakjes en dergelijk zijn niet pittig genoeg. Onhandig vond ik de hoeveelheid. In mijn kookstijl is een zak voor 1 persoon te veel en voor 2 te weinig. En de zak is eigenlijk iets te hoog om goed in mijn magnetron te kunnen staan.

Het pak gewone basmatirijst gebruikte ik in dit recept voor gestoomde rijst met kardemom en kaneel en sinaasappel.





Gestoomde basmatirijst met kaneel, kardemom en sinaasappel

  • 850 milliliter water
  • 1 theelepel zout
  • 1/2 theelepel zwarte peper uit de molen
  • 10 kardemompeulen, gekneusd
  • 3 kaneelstokjes
  • 1 sinaasappel
  • 500 gram basmatirijst
  • 30 gram boter
Week de basmatirijst 15 minuten in koud water en giet af door een zeef. Doe de rijst in een ovenschaal van ± 20 bij 30 centimeter.
Boen de sinaasappel schoon. Schaaf met een dunschiller repen schil eraf, waarbij je ervoor zorgt dat je zo weinig mogelijk wit meeschaaft. 
Warm de oven voor op 180C.
Breng het water met zout, peper, kardemom, kaneel en sinaasappelschil aan de kook. Giet het kokende water bij de rijst en meng snel. Dek af met een vel bakpapier dat je goed (maar voorzichtig met het kokende water) op de rijst drukt. Knip de zijkanten iets bij als dat nodig is. Dek af met een vel aluminiumfolie en vouw de randen goed om de schaal. Laat de rijst in 25 minuten in de oven garen. Laat dan nog - afgedekt - een kwartier buiten de oven staan. 
Pers de sinaasappel uit. Smelt de boter en meng met sinaasappelsap. Giet dit over de gare rijst en meng snel met een vork. 
(PS het vel aluminiumfolie kun je waarschijnlijk hergebruiken, want daar komt alleen stoom op)

(methode en inspiratie van deze rijst met kerrieblad van Ottolenghi)

1 opmerking: